KONYA HABER
Konya
Parçalı bulutlu
21°
Adana
Adıyaman
Afyonkarahisar
Ağrı
Amasya
Ankara
Antalya
Artvin
Aydın
Balıkesir
Bilecik
Bingöl
Bitlis
Bolu
Burdur
Bursa
Çanakkale
Çankırı
Çorum
Denizli
Diyarbakır
Edirne
Elazığ
Erzincan
Erzurum
Eskişehir
Gaziantep
Giresun
Gümüşhane
Hakkari
Hatay
Isparta
Mersin
İstanbul
İzmir
Kars
Kastamonu
Kayseri
Kırklareli
Kırşehir
Kocaeli
Konya
Kütahya
Malatya
Manisa
Kahramanmaraş
Mardin
Muğla
Muş
Nevşehir
Niğde
Ordu
Rize
Sakarya
Samsun
Siirt
Sinop
Sivas
Tekirdağ
Tokat
Trabzon
Tunceli
Şanlıurfa
Uşak
Van
Yozgat
Zonguldak
Aksaray
Bayburt
Karaman
Kırıkkale
Batman
Şırnak
Bartın
Ardahan
Iğdır
Yalova
Karabük
Kilis
Osmaniye
Düzce
41,3152 %0,24
48,6900 %0,44
4.836,38 % -0,42
Ara

ARAYIŞA YENİ KAVRAMLAR: CUDDLE BUDDY YA DA SARILIP UYUYALIM

YAYINLAMA:

Bir insan olarak son durağınız kim olurdu?

Onca insan tanıyoruz, o kadar birlikteliklerimiz oluyor, derin veya sığ etkileşimleri giriyoruz, terk ediyoruz, terk ediliyoruz; sevildiğimizi veya nefret edildiğimizi hissediyoruz ve şu ve bu…

Yirmili yaşlarda bir hayat kadını ile yaptığım sohbette bazı müşterilerinin para verip kendisiyle birlikte olmadığını, daha çok otel lobisinde veya bazen de odada uzun uzun sohbet ettiklerini anlatmıştı.

Duygusal açıdan hiçbir şey hissetmediğimiz birine sarılarak uyumak bizi nasıl duygusal olarak rahatlatabilir ki, ya da rahatlatabilir mi?

Daha ileri gideyim: Kimin kollarında veya kimin gözaltında ölmek isteriz? Kim bize bir yudum su versin o son anda;

Kimin elini tutsam o son anda ve ruhumu teslim etsem?

İlginç gelişmeler yaşanıyor tabii ki şu yaşlı dünyada. Bir dönem sokak ortasında birbirine sarılma hikâyesi vardı.

Şimdilerde ise CUDDLE BUDDY veya SLEEPMATE; uyku dostu ya da uyku arkadaşı veya sarılıp uyuma partneri, nasıl çevrilirse çevrilsin neyin sonucu veya neyin başlangıcı olabilir?

Ya da bir başlangıç veya son olabilir mi?

İnsanlar birbirinden ne kadar uzaklaşırsa sanki o kadar yakınlaşmak arzusu doğuyormuş gibi. Bir paradoks mu bu? Yoksa yine şu kurnaz insanın kendi kendine bir doyum oyunu mu?

İnsanlara bir ihtiyaç nesnesi olarak mı bakıyoruz acaba ve kendimiz de öyle görülünce bırakıyoruz o insanı?

İdeal tiplermişiz gibi davrandığımız oluyor; aman mana bütün insanlar şöyle benden olabildiğince uzakta dursun!

Ya da belli yaşlardan sonra insanların “az insan az sorun” klişesi!

Böyle yaşamak isteyebilir insan ama nende söyle bir söylemle kendisini ifşa eder ki? Bu bir ifşa değil mi; yani – ben mükemmelim de şunlar var ya; kimler?

Sürekli yeni şeyler arıyor insanlar birbirinden birbirini uzaklaştırarak ama buldukları çözüm birbirine iki yabancı olarak birbirini yine ve yeniden tatmin etmek. Gerisi boş lakırdı.

Ancak şu sorum cevap bekler: O son anda yanımızda kimin olmasını isteriz?

Cinsel doyumun tükendiği yerde duygusal tatmin midir başlayan şey?

Sarılıp Uyuma partneri

Duygusal açıdan hiçbir şey hissetmediğin birine sarılarak uyumak insanı neden duygusal olarak rahatlatsın ki? Mantıken saçma geldi.

Cinsel doygunluğu yerlerde sürükledikten sonra şimdi de duygusal tatmini ayaklar altına alalım demişler ve bunu bulmuşlar.

Yorumlar
* Bu içerik ile ilgili yorum yok, ilk yorumu siz yazın, tartışalım *