Neye üzüleceğimize şaşırdık !

Maça giderken bu kadar ilginç duygular içinde gittiğimiz az olmuştur sanırım.

Tabi yaşadığımız o büyük heyecandan bahsetmiyorum. Benim gibi bir çok taraftar geceyi uykusuz geçirmiştir bundan eminim.

Bahsettiğim ilginç duygular, ligin 19.haftası gelmiş bir takımın yaşadığı büyük değişim ile ilgili duygulardı.

Tarihi bir maça çıkıyorduk; takımın teknik direktörü bu sezon bir kez daha değişmişti, yeni hoca Mustafa Reşit Akçay son 2 yıldır takım çalıştırmamıştı, acaba nasıl bir oyun sistemiyle, nasıl bir dizilişle oynayacaktı. Sezon başından bu yana beynimizi yaktığımız o sistem, diziliş kargaşaları, tartışmalarımız boşta kalıyordu.

Takıma 1 günde 15 transfer yapılmıştı, yenilerden kim hazır, kim değil, aralarında cezalı veya sakat var mı bilmiyorduk.

İlk kez umutla, coşkuyla bomboş yolda Eryaman’a aktım.

Esameye göre yenilerden Gerson Rodrigues, Saba ve Lukasik sahadaydı. Zaten bu üçlünün ilk 11’de olması bekleniyordu. Kalan 8 oyuncu eskiydi.

İlk başta 19 maçtır kanatlarda yaşanan o büyük sıkıntı sanki maçın başında biraz giderilecekmiş gibi göründü. Ancak Kasımpaşa’nın erken golü geldi. İlk yarıda durum 0-1’di ancak ne olacağını kestiremiyorduk halen.

İkinci yarıda sırayla İlhan, Faty ve Michalak oyuna girdiler. Bu değişim Gerson’un kalabalık Kasımpaşa savunması arasında kaybolmasını neden oldu. Gerson göze hoşa gelen hareketler yapıyordu. Ama savruk ve etkisizdi. Penaltıdan gelen golle oldukça ümitlendik. Ama oyuncu değişimleri de beklenen etkiyi yapmayınca 2.gol gelmedi ve kazanamadık.

Şimdi gelinen noktada neye üzüleceğimi bilemedim. Bu kadar kötü takımın olduğu bir ligde düşmeye en yakın aday 2 takımdan birisi olmamız üzücü.

Ankara’daki son 3 maçta rakiplerimiz konumundaki Denizli, Konya, Kasımpaşa gibi takımları yenemememiz üzücü.

Haftalardır kazanamamamız, galibiyet sevinci yaşayamamak üzücü.

Tribünleri dolduran taraftarın emeğine, zaman ve para kaybına mı üzülelim.

Bu kadar hoca değişimine rağmen bir türlü çare bulunamamasına mı üzülelim.

Yeni transferlerin de çare olamadığına mı üzülelim.

Yapılan transferler içinde bir tane 10 veya 8 numara pozisyonunda oynayacak oyuncunun alınmamasına mı üzülelim.

Maçın ikinci yarısında taraftarın durgunlaşan takımı ateşleyememesine mi üzülelim.

Yönetimin bunca çabasına rağmen halen düzlüğe çıkılamamasına mı üzülelim.

Ve yoksa ben kendi yaşadığım travmaya mı üzüleyim.

Üzülecek o kadar çok şey var ki !