Abanın kadri yağmurda bilinirmiş!

Atasözlerini çok severim. Adeta yüzlerce kelime ile anlatılacak bir şey birkaç sözcük ile anlatılıp, anlaşılır hale getiriliyor. Atalarımız onca yaşanmışlığın ardından bize eşsiz bir hazine bırakmış. Bugün de çok güzel bir atasözü okudum. “Abanın kadri yağmurda bilinir”…

Açıkçası ilk kez duyduğum ya da daha önce duyduysam da önemseyip belleğime kazımadığım bir söz. Bu yüzden anlamını merak ettim.

Aba; yani kalın, koruyucu giysi. Elbette yağmurda, karda kalın giysilere ihtiyaç duyarız. Eğer varsa imkanımız, bu bize büyük bir nimet olacaktır. Aksi halde hani derler ya “İmir’in iti gibi titremek” deyimi. Tam da onu yaşarız maazallah! Yani her şeyin bir değeri vardır. Bir şeyin gerçek değeri (kadri) ise, ona gerçekten ihtiyaç duyulduğu zaman ortaya çıkar.

****

Hayatımız boyunca pek çok şeyi sahip olma arzusuyla koşarız: daha fazla parayı, daha iyi bir işi, daha büyük bir evi veya son model bir arabayı hayal ederiz. Ancak, bu hedeflerin gerçek değeri, onlara gerçekten ihtiyaç duyduğumuz anlarda ve nasıl kullandığımızda ortaya çıkar. Yani sahip olduklarımızın değeri, ihtiyaç anında belirir ve bazen bir kenara atıp unuttuğumuz bir nesne bile ihtiyaç anında dünyanın en kıymetli eşyası olabilir.

Birçoğumuz hep daha fazlasını elde etmeye odaklanırken, anın tadını çıkarmayı unutuyor, elimizdekilerin kıymetini bilmiyoruz. Belki küçük mutlulukları bile fark edemiyor belki de hiç bir zaman erişemeyeceklerimizin peşinde koşup heba oluyoruz. An gelir ihtiyaç anında, maddi şeylerin ötesinde sevdiklerimiz, yakınlarımız, dostlarımız önem kazanır. An gelir kıyada köşede zor günler için biriktirdiğimiz tasarruflarımız önem kazanır.

Maddi ya da manevi her şey zamanında lazım. Özellikle zor zamanlarda, aile, dostluklar ve sevdiklerimize olan bağlarımız önem kazanır. Başımızı koyacak bir omuz bulmak bile dünyanın en kıymetli hazinesi olur.

Bir şeyin gerçek değeri, ona ihtiyaç duyduğumuzda ve nasıl kullandığımızda belirir. Bu nedenle, yaşamı daha fazla şey elde etme yarışı yerine, anın tadını çıkarmaya, sevdiklerimize ve insan ilişkilerimize önem vermeye odaklanmalıyız. Maddiyat elbette bugün olmazsa yarın olabilir ama manevi değerlerimiz, biriktireceğimiz dostlukların kıymetine paha biçilemez. Lazım olduğunda el uzatmasını beklediğimiz bir dostumuz dahi yoksa neyleyelim dünya malını.