Ortalama bir yetişkin günde yaklaşık iki saatini sosyal medyada geçiriyor. Genç kullanıcılar için bu süre, kolaylıkla beş saate kadar çıkabiliyor. 54 genç yetişkinin, Instagram’da 15 dakika boyunca günlük yaşamlarında olduğu gibi gezinmeleri istendi. Bu sırada katılımcıların göğüslerine ve parmaklarına elektrotlar takılarak kalp atışları ve terleme seviyeleri ölçüldü.
İnstagrama girmeden önce her şey normal
Bu fizyolojik veriler, psikologların bireylerin duygusal durumlarını analiz etmelerinde kullanabileceği işaretler sunuyor. Ayrıca, bir kontrol durumu oluşturularak katılımcıların Instagram’a girmeden önce telefonlarından bir haber makalesi okutuldu.
İnstagram kalp ritmini bozuyor
Araştırma, Instagram’da gezinmenin, haber okumaya göre katılımcıların kalp atışlarını belirgin şekilde yavaşlattığını, aynı zamanda terleme oranlarını artırdığını gösterdi.
Bu tür fiziksel yanıtlar, kişinin çevresindeki anlamlı veya duygusal uyarıcılara tamamen odaklandığını ve bu durumun bir tür heyecan ve derin dalma hali oluşturduğuna işaret ediyor.
Sosyal medya bağımlılığı nasıl anlaşılır?
Araştırmanın en ilginç bulgusu, katılımcıların Instagram’dan çıkmalarının ardından terleme seviyelerinin arttığını ve kalp atışlarının daha da hızlandığını gösterdi. Bu durum, katılımcıların sosyal medya etkileşiminden ayrıldıklarında daha fazla stres ve heyecan yaşadığını ortaya çıkardı.
Araştırmacılar, bu fiziksel tepkilerin "sosyal medya bağımlılığı" ile ilgili olabileceğini öne sürse de, bu konseptin henüz bir zihinsel sağlık bozukluğu olarak kabul edilmediğini ifade ediyorlar.
Sosyal medyanın pozitif etkisi
Sosyal medya kullanımının, bireylerin günlük yaşamını olumsuz etkileyebileceğini ve hatta iş veya okul hayatlarında aksamalara yol açabileceğine dikkat çekiyorlar. Ancak, yapılan araştırmalar sosyal medyanın aslında insanın temel ihtiyaçlarını karşıladığına, özellikle de aidiyet ve beğenilme ihtiyacına hitap ettiğine işaret ediliyor.
TRT'nin haberine göre bu yüzden sosyal medya "bağımlılığı" terimi kullanılırken dikkatli olunması gerektiği belirtilirken, normal bir davranışının hastalık olarak kabul edilme riski taşıdığı ifade ediliyor.
