Çocuklarımız bizim her şeyimiz, umudumuz, sevinç kaynaklarımız, yarınlarımız… Çocuklar her aile için öze, kıymetli ve müstesnadır. Bu müstesna varlıklarımızı en iyi şekilde yetiştirmek, yarınlara ulaştırmak bizim asli görevimizdir. Bu yolda onlara iyi bir eğitim verebilmek ve yavrularımızı geleceğe hazırlamak adına çalışırız.

Aslına bakarsak çocukluk çağının hatta gençlik yıllarının büyük bir bölümlerini onların eğitimine ayırıyoruz. Elbette akademik başarı çok çok önemli ancak önceliğimiz çocuklarımızın ahlaki ve manevi açıdan gerekli donanıma sahip olması olmalıdır. Çocuklara din eğitimi ve öncesinde ahlak eğitimi vermek, onların hayata hazırlanmasında da iyi insan olmasında da çok çok önemli. Hani hep derler ya; önce ahlak sonra diploma...

Konfücyüs, “Erdemli bir insan olmak, bilgili bir insan olmaktan önce gelir” der. Ona göre eğitim, insanın önce karakterini inşa etmeli, sonra meslek kazandırmalıdır. Bugün iyi eğitim almış ancak ahlaki zaafları olan pek çok insan, topluma zarar vermektedir. Yolsuzluk yapan politikacılar, rüşvet yiyen bürokratlar, halkı kandıran medya mensupları, yalnızca bilgili ama ahlaksız bireylerin toplum için ne kadar büyük bir tehlike oluşturduğunu gözler önüne sermektedir.

Peki günümüz toplumunda ahlaki olgunluğa sahip bir evladı nasıl yetiştirmeliyiz? Bence bütün mesele bu sorunun cevabını bulmaktır.

İşimiz zor gibi ama aslında son derece de basit. Neden mi?

Öncelikle bizim çocuklarımıza örnek olmamız onlara iyi bir rol model olmamız gerekir. Ağaca çıkan keçinin dala bakan oğlağı olur atasözünde olduğu gibi çocuklarımız aslında bizim bir kopyamız ya da aynadaki yansımamız olacaktır. Çocuklar, ahlaki değerleri yaşayan bir yetişkinin davranışlarından öğrenirler.

Yine empati duygusunun aşılanması çok önemli. Mesela arkadaşı ile dalga geçtiğinde arkadaşının kendisini kötü hissedebileceğini öğretmeliyiz. Aynı olayın kendi çocuğumuzun başına da geldiğinde onun ne kadar üzüleceği konusunda empati yaptırabiliriz.

Yine genel geçer ahlaki kuralları onlara sıkı sıkı belletmeliyiz ki nerede nasıl davranmaları gerektiğini bilsinler. Büyüğünün yanında bacak bacak üstüne atamayan bir neslin evlatları bugün ebeveynleri ya da aile büyükleri yanında iki seksen bir doksan uzanıp yatmaktan imtina etmiyor. Yarınlarımıza yazık etmeyelim. Eğitim önemli ama ahlak eğitimi en başta gelmeli. Çocuğumuzun eğitim yaşamı ahlak temelli bir yapı ile yükselmeli.

Kalın sağlıcakla...