Ve yaz geldi, ben de en sevdiğim mevsime kavuşmuş bulunmaktayım. Uyanmak için kendimi zorladığım sabahlardan geçip penceremden içeriye giren renkli manzaraya günaydın demeye hazırlıyorum kendimi. Gün sonunda eve giderken uzattığım yolda 15 dakikalık yürüyüşün bile aklımdaki yoğunluğu dağıtmasına izin veriyorum. Daha olumlu bakmaya çalışırken hayran olduğum renkleri, kokuları takip ediyorum.

Özellikle bu zamanlarda evin her odasına iğde dalları yerleştirip mevsimi tamamıyla eve taşıyorum. Eğer anılarınızı kokularda saklarsanız asla unutulmalarına izin vermemiş olursunuz. Hayatınızın bir döneminde ve hiç beklemediğiniz bir yerde gözünüzü canlanıverirler.

Bende her şarkı sözünde geçen klişe olan “yanımdan geçen adam senin parfümünü sıkmıştı” sahnesini tamamen doğaya atfediyorum. Nasıl olsa ben o kokuyu her yıl bir yerlerde bulacağım diyerek gülümseten anılarımı geleceğe taşıyorum bir yandan.

Adına yaşlanmak demeyelim ama insan büyüdüğünü de biriken anılarından anlıyor aslında. O anı kutusu tıka basa dolduğunda ve içindeki her eşyayla beraber anlatacak bir hikayeniz olduğunda geçen zamanın farkına varıyorsunuz. Ben bu durumlarda zamanında tutmaya çalışıp sonunu asla getiremediğim günlüklerime gömülüyorum. Hayatımdan geçip giden insanlara dahi kızarak bakamıyorum çoğu zaman. Eşyalar gibi bazı insanların da hayatlarınızda bir son kullanma tarihi oluyor. Bir yerden sonra yanınızda size gerçekten değer veren insanları tutmuş oluyorsunuz. Aslında zaman bizim yapamadığımızı yapıp temizliyor hayatlarımızı.

Eminim çoğumuzun hatta hepimizin tanıdığına pişman olduğu birileri, seçseydim o kişi sen olmazdın dediği akrabaları bile vardır. Ben bazı zamanlarda bu insanlara teşekkür ediyorum. Eğer onlar olmasaydı özveriyi, güveni ve gerçek fedakarlığı asla ayırt edemeyen ve onlar gibi sahte olan insanlara dahi güvenmeye çalışan biri olacaktım.

Ne kadar ertelesek de büyümenin böyle yanları hep var hayatımızda. Upuzun süren ve her sabah bizi mutlu eden bir yaz mevsimi dileğiyle…

Günaydın,

İyi öğlenler,

Huzurlu akşamlar…

Gününüzün hangi vaktine denk geldiysem o vakitte bir gülümseme bırakabilmek umuduyla bir yazarca geçti buradan…