25 yaşındayım, bu zamana kadar yapmaktan en mutlu olduğun şey ne diye soracak olsaydınız buna yazı yazmak derdim. Kendimi karanlıkta hissettiğim her anımda ilk yaptığım şeydir yazmak. İçimde olup biten savaşları döktüğümde ayağa kalkacak gücü daha kolay bulabiliyorum.

Uzun zamandır buraya gelip her hafta farklı konularla köşe dolduruyorum. Ufak adımlarla ilerlediğim yolumda kafamın içinde dönüp duran konuşmaları sizinle paylaşıyor olmayı çok sevdim. Bir hobi gibi başlayan adımlarımın sorumluluğum haline gelmesini izledim aynı zamanda. Farklı bir gözle kendimi görüp okumayı tecrübe ettim.

Bazı dönemlerimde aldığım keskin kararlarım sonraki hayatımda daha ileri gidebilmem için öncü oldu her zaman, yine aynısını yapıyorum ve bu sefer biraz daha hüzün doluyum. Okuyan herkese sonsuz minnetlerimi sunarken, hayallerime bir adım daha atabilmek için kendi kabuğuma çekilip gitmeyi tercih ediyorum. Bu köşe hayatımın her zaman en güzel yerlerinden birisi olarak devam ederken, gelirken söylediğim gibi giderken de size hayallerinizi asla ama asla bırakmamanızı söyleyerek gidiyorum. Yatmadan önce gözlerinizi kapatıp hayale daldığınızda nerede mutlu olduğunuzu görüyorsanız bugün orada olmayı hak ettiğinizi düşünmekten ve uğruna emek harcamaktan asla vazgeçmeyin. Bazı emeklerin ardı, hayal bile edemeyeceğimiz güzelliklere açılır.

Bir zamanlar sıklıkla kullandığım vedamı bu defa son kez ve hafızalarınıza kazınmak amacıyla tekrarlıyorum…

Günaydın,

İyi öğlenler,

Huzurlu akşamlar…

Gününüzün hangi vaktine denk geldiysem orada bir gülümseme bırakabilmek amacıyla bir yazarca geçti buradan.