Babalara senede bir gün ayırıp, BABALAR GÜNÜ deyip ondan sonraki günlerde de sana gününü gösteririm deyimindeki tehdit gibi günlerini göstermek, davranmak içinde bulunduğumuz toplumda çok yaygınlaştı.

Rabbimiz Kitabı Kerim' in de bizlere ana ve babamıza karşı nasıl davranmamız gerektiğini de öğretir: "Rabb'in, Kendisinden başkasına kul olmamanızı, anne ve babaya iyi davranmanızı hükmetti. Eğer ikisinden birisi veya her ikisi senin yanında yaşlanırlarsa sakın onlara "öf" deme, onlara kaba davranma. Ve ikisine de kerim (onurlarını zedelemeden, saygılı candan, güzel bir üslupla) konuş (İsra Suresi 23. Ayet)

Aslında bu öğretiyi düşündüğümüz de bütün insanlığın felahı var. Çünkü atasına iyi davranan bugünün çocukları yarının ana babası. İnsanlar ektiğini biçecek. Onların çocukları da onlara güzel davranacak.

Yeni nesil iyice umarsızlaştı hadsizleşti. Anne, babalarına  “Öf” demelerini bırak, onlara karşı abuk subuk tavır ve istekleriyle onları bıktırıp usandırıp anne, babayı ÖF ARTIK ÖF YANİ dedirtir hale getirdiler.

Mesela babasından, milyoncu diye tabir ettiğimiz marketlerden oyuncak istiyormuş gibi BİR MİLYONLUK (eski parayla 1 Trilyon)   daire al bana sen nasıl babasın şimdiye kadar ne yaptın ki bana gibi sözlerle aşağılayıp, bitmez tükenmez istekler ve afaki talepleriyle babasının yüreğine kriz, gözüne perde indirenlerle de karşılaştık. Yusuf Kıssası’nda anlatılan Yusuf'unu kaybeden Yakup'un gözüne inen perde gibi babasının gözüne perde indirenler de var.

Araçların arkalarına yazılan yazılarda da görüyoruz; babam sağ olsun, anam sağ olsun gibi söylemleri. Bu teşekkür gibi görünse de aslında atalarının ömür verdikleri şeyleri evlatlarına nasıl sunduklarının tezahürüdür.

         Babalıktan, annelikten emeklilik yok da evlatlarda hadsizlik yapmasın. Anne babaya öf demesinler, ebeveynini de bunaltıp ÖF dedirtmesinler. Babasız / Anasız büyüyen binlerce insan var. Babanız anneniz sağ iken kıymetini biliniz, hor görmeyin garipleri. Sizler babanızı görmeye devam edin, BABALAR DA GÜN GÖRSÜN Vesselam.

BABA

Küçükten yetimim, yük bindi kaldım belime

Baba benim en az kullandığım kelime

Buruk bir sözdür babam dilime

Satır satır közdür dokuduğum kilime

Elem karışır akıttığım göz yaş selime

Baktım bir avuç hüzün kalmış elime

Rehber edindim, sordum danıştım Âlime

Fark edince etrafım, şükrettim halime