Her şeyin aşırısı zarar derler ya sevgide de aşırı gitmek insana zarar verir. Bu aşırılığın hem maddi hem de manevi zarar boyutu vardır.

Sevgide aşırı gitmek ne demek; sevgiyi normal seyrinden çıkartıp sevdiği o kişi tapacak boyuta getirildiği zaman iş çığırından çıkmış olur. Bu sevmek değil artık tapınma boyutuna gelmiş olur. Bunu yazılarda,  şiirlerde, şarkılarda da alenen ilan da ediyorlar çekinmeden. Sevdiği kişiyi tanrıyla eşdeğer görüp bir tanrıya bir sana ilah gibi taptım diyor. Sensiz cennet sürgündür, seninle cehennem ödüldür bana diyor, tabi gidince görür Hanya’yı Konya’yı da iş işten geçmiş olur. Bu sevginin boyutunun değiştirilmesi, cılkının çıkarılması normal seyrinden saptırılmasıdır. Bu tür sevgide sapmaların maddi zarar boyutu eğer bu sevgiden karşılık da göremezse kendilerine fiziksel olarak hasar verirler. Eskilerin ince hastalık dediği verem hastalığına tutulurlardı. Depresyon, ruhsal bozukluklar oluşur, İntihara kadar sürüklenenleri bile gördük. Bunun başka bir boyutu daha vahimi sevdiği kişiye zarar vermesidir. Benim değilsen seni kimseye yar etmem ya benimsin ya kara toprağın deyip sevdiğini!  öldürmesidir. Bu nasıl sevgiyse? İyi ki sevmiş! Bir de sevmeyip düşman olsaydı öldürmeyip ne yapardı acaba? Severek evlenip, geçinemeyip boşandıktan sonra bile ayrıldığı eski eşini çok sevdiğini!  Söyleyip öldürenlere ne demeli; aşırı hız gibi aşırı sevgide öldürüyor mu? Sevgide haddi aşmanın manevi zarar boyutu da ahiret hayatını da tehlikeye atmasıdır. Burada sözümüz Allah’a ve ahirete iman ettiğini söyleyenleredir. İsteyen üstüne alınmaz. Buna da örnek olarak Allah’ın Resulü, Meryem oğlu İSA’ yı As. verebiliriz.

İsa’yı sevdiğini söyleyenler sevgide aşırı gidip Pavlus’ un da buna çanak tutması, yönlendirmesiyle insanlar İSA sıradan bir insan değil ilahtır, haşa Allah’ın oğludur diyecek kadar sevgide ileri gidip tapınması, ilah demesi haddi aşmasıdır, bu sevgide çok aşırı gitmektir.  Bu örnekleri çoğaltabiliriz. Yahudilerde sevgide aşırı gidip Hristiyanlar gibi onlardan çok önce Üzeyir Allah’ın oğlu demişlerdi. (Bakınız. Tevbe 9/ 31. ayet.)

Allah Resulleri, Muhammed, İsa, Musa, Üzeyir (A.S.) den hiçbirisi yanındaki insanlardan kendilerine tapmasını istememişlerdir. İnsanları kula kulluğa değil Allah’a kulluğa davet etmişlerdir. Ayrıca ELÇİLER kendilerinin övülmesi ve sevilmesinde aşırı gitmemeleri hususunda etrafındaki insanları uyarmışlardır. Kesinlikle aşırılıktan kaçınmalarını haddi aşmamalarını onlardan istemişlerdir.

Lütfen öldüresiye sevmeyin. Hem kendinize hem de karşınızdakilere zarar verirsiniz. Severken Allah için sevin. Düşmanlığınızda Allah’ın düşmanlarına olsun. Sevdiklerinizi de sene de bir gün sevmeyin. Sevginiz günlük değil ömürlük olsun. Vesselam.

*******

BİR GÜNLÜK SEVGİ

Valentine Day’ ı demeyin.

Semtine dahi uğrama, âyin.

Fakat sevgiyi de esirgemeyin.

Hiç kimse sevgisiz kalmasın.

Lakin bir günlük de olmasın.

Yeşeren çiçekler de solmasın.

14 ŞUBAT 2015 FİKRET COŞAR /

Valentine day: Sevgili günü