Yaşını almış insanların içinde bulunduğumuz şu mübarek günlerde her sene olduğu gibi “Nerede o eski Ramazanlar?” cümlesini bu yılda duymuşsunuzdur.

Günümüzde Ramazan aylarının eskisi gibi büyük bir coşkuyla karşılanmadığı, hele ki bu yıl iliklerimize kadar işleyen, ekonomik kriz sonrası daha bir kapalı devre yaşandığı aşikar. Büyük çoğunluk kendi evinde kendi halinde, eda etmeye çalışıyor mübarek ayı.

Diğer geleneklerimizde olduğu gibi Ramazan geleneklerimizde bu gidişle tarihin tozlu raflarına kalkacak olacak gibi seyredenlerden bir tanesi de bu ayda daha itibar ettiğimiz birlik beraberlik geleneğimiz.

Benim olduğu gibi birçoğunuzun da en önemsediği bu geleneklerin başında yer alması gereken Ramazan ayının, birlik ve beraberliği pekiştirmesi geliyordu.

Aslında ülkece Ramazan öncesi yaşadığımız büyük afette, bu geleneğimizin pekte azalmadığına şahit olmuştuk. Her görüş, her fikir, her ideoloji birliktelik mesajını kuvvetli bir şekilde vermişti.

Ve sonrası...

Yazık ki, Ramazan ayının girişiyle birlikte zaten kendisi bir sınav olsn bu mübarek aya, garip bir sınav daha eklendi.

Gündem o büyük afetin acılarını birlik ve beraberlikle dindirmek, uzunca bir süre daha devam edecek acılara merhem olma çabamıza mübarek ay vesilesiyle daha sıkı sarılmak gerekirken, kendimizi seçim yaygarasının içinde buluverdik.

Birden gündem seçim oluverdi.

Evde, işte, sokakta bir daha böyle afetlerde bu tür ihmallerin yaşanmamasına dair kamuoyu oluşturulması için güçlü ses çıkarmamız gerekirken, mağdur olan kardeşlerimize daha nasıl faydalı olabilirizi, ihmali olanakları sorgulamamız gerekirken...

Kendimizi nafile seçim sohbetlerinde buluverdik. Farkında olarak ya da olmayarak, ülkece aile bireyleri arasında bile bir fikir erozyonu, kalp kırmalar belki hakaretler, küfürler tamda bu mübarek vakitlere denk geldi.

Üzücü olan kısım şahsen hiç itibar etmediğim ve bu aya denk gelişi ile daha çok üzüldüğüm, siyasi konuları tartışırken insanların birbirini kıracak şekilde siyasi görüş ve fikirlerini ifade etme çabaları.

Oysa, belki de eski Ramazan sofralarının en çok özleneni o birlik ve beraberlik hissi. Eskiden büyük, küçük demeden herkes Ramazan sofrasında bir araya gelir, doyasıya sohbet eder ve güzel anılar biriktirirdi. Bu ayda dargınlar barışır, yani herkesin mutlu olduğu ve başkalarını mutlu ettiği bir zamandı.

Sevgili dostlar lütfen, kullanacağımız bir oy ve bunu hangi yönde kullanacağımız zaten şekillenmişken, karasız kesimde okuyup, araştırıp, siyasileri veya değer verdiği kişileri dinleyip yada her ne şekilde görüşüne yön veriyorsa yolunu belirlesin. Özellikle fanatik siyasi görüşe sahip dostlarımızla bu tartışmalardan sakınalım. Kalp kırmayalım, kırılmayalım, yaptığımız ibadetler siyasete meze olmasın.

Hani meşhur bir söylem var "Sevdiklerinizle siyaset yapmayın Siyaset dostlukları zedeler. Siyasetçiler yollarına devam eder Siz dostlarınızı yitirirsiniz"

Hiç olmazsa şu mübarek ay bitene dek bu söylemi rehber edinelim.

Cümleten hayırlı Ramazanlar.

Kalın sağlıcakla.