Baş başa vermeyince taş yerden kalkmaz

Bireylerin yaşamı boyunca her anlamdaki sağlığı dolayısıyla toplumun sağlığı, sağlık camiasından sorulur.  Sağlık camiasında hekim, hemşire, radyoloji teknisyeni, berber, terzi, temizlik görevlisi, güvenlik vb. ayrı rolleri olmasına rağmen, ekip olarak çalışmak, her zaman birbirleriyle iletişim halinde olmak zorundadır, “takım”dır.

Bu takımda çok yakın bir tarihe kadar neredeyse tamamının kadın olduğu eş, anne gibi sorumlulukları da olan hemşireler, sağlık hizmetlerinin sunumunda, sorumluluğunda göz ardı edilemeyecek paya sahiptir. An gelir ekiple çalışırken, an gelir acil durumlarda saniyelerle savaşırken kendi kararını vermek zorunda olduğu yalnız bir meslektir.

Bazen şiddete maruz bırakır, bazen sevecenliği, candanlığı yansıtır, yaşatır.

Fedakârlık ister.

Güleryüz’ün, tebessümle karışık “geçmiş olsun” dileği, karşındakini mutlu eder. Profesyonellik bu mu?

Eğitim mi?

Vaka ile karşılaşma sayısı mı?

Ayrıca tecrübeye dayalı meslekte küçük yaşta kolejde yatılı yetişen hemşirelerin hayatın farkında ve farklı olduklarıdır. Kolejliler ailenin çevrenin yönlendirmesi, kolay iş bulunduğu, iyi maaş aldığı algısı ile küçük yaşta okullardaki yerini aldı. Mutlak disiplin gerektirdiği için hep üst sınıflardan ablaları oldu. Büyüklere saygıyı, ekip ruhunu, birlik beraberlik duygusunu yatılı okulda öğrendi. Yaşı kendisinden küçük de olsa üst sınıf hep “ablası” oldu.

Birimiz hepimiz, hepimiz birimiz duygusu içerisinde bazen hüznü bazen neşeyi birlikte yaşadı. Ne şekilde olursa olsun “Kimin canı yansa hepsinin canı orada” olurdu. Biri ağlarsa hepsi oturur ağlardı. Koynunda sakladığı ekmeği petekte ısıtıp, küçücük kahvaltılık reçeli üç kişi paylaşınca mutlu olan çocukluk, gençlik yıllarından geldi.

Salgın hastalıkla mücadeledeki günlerde kolluk güçleri ile en ön saflarda yer alan “Bizler” farklı roller üstlenen ülkesi için, halkı için mücadele eden silah arkadaşlarıyız, bizler bu günler için yetiştirildik, yeminimize bugünleri dâhil ettik.  Mücadelemizden katiyen yüksünmedik, yüksünmeyiz de. Sadece üzüntü, üzüntümüz var.

Bazen salgın döneminde sağlık sorunların dolayısıyla meslektaşlarınla sahada rol alamıyor, uzaktan hizmet veriyorsun. Sonuçta yine kendi camianda meslektaşını koruyarak, hizmet veren, ekip ruhuyla çalışan arkadaşlarını görüyorsun. Allah hepsinden razı olsun derken, kimseye sağlık sorunu yaşatmasın dileklerini sunuyorsun.

Sayılamayacak güzellikteki dileklerle bu ekibin ruhu, sevenleri sevdikleri can-ı canan-ı için desteğini esirgemeyen, evde kalan halkın katılımıyla, desteğiyle kat kat artmaktadır. Temizlik görevlisinden doktoruna, hemşiresinden güvenlik görevlisine kadar dayanışma, güç ve gönül birliği içerisinde yoluna devam eden sağlık camiası, inşallah halkın da desteğiyle bu zor günleri hep birlikte atlatacaktır.

Can-ı canan-ı sevdikleri ve sevenleri için evde kalanlar;

Sevgiyle kalın…