Yaklaşık 3 ay evvel hocayı eleştirdiğim bir yazımda Beşiktaş, Galatasaray ve Fenerbahçe’den puanlar alacağımızı belirtmiş, Anadolu takımlarının maçlarında zorluk çekeceğimizi eklemiştim. Zaman, an itibariyle beni haklı çıkarmış gibi görünüyor olsa da İsmail Kartal’ın buraya geldiğinde ki İsmail Kartal olmadığını açıkça belirtmem de fayda var. Hoca kendisini çok geliştirdi ve geliştirmeye devam ediyor. Üstelik artık takımı da tanıdı. Şampiyonluk adaylığı ile sezona başlayan 3 takımı da yenip 10 gol atmak az bir iş değil. Konyaspor semt takımlarının belalısı olmaya devam ediyor. Eksik oyuncuların yavaş yavaş dönmesi ile Anadolu maçlarında da daha güzel sonuçlar gelecektir.
Konyaspor lig genelinde orta alanda pas trafiği ile rakibi baskı altına alan skoru bulunca geriye yaslanan bir takım görüntüsü çizdi. Sakat oyuncuların bir kısmının takıma dönmesi ile hamle şansı artan Kartal tekrar 2 stoperli düzen ile çıktı sahaya. Elbette normalden farklı olan tek şey diziliş değildi. Galatasaray sezon başından beri defansın arkasında atılan toplarda sorun yaşıyor. İsmail Kartal sistemi defansın arakasına koşu yapabilecek ve uzun toplar atabilecek isimlerden seçmişti. Bence Amir sırf bu yüzden yedek başladı. Top bizdeyken zaten uzun toplarla defansın arkasına sarkıp kanat beklerimiz ile zorlayacaktık. Orta alandaki isimlerin defansif özelliği daha ön planda olmalıydı. Galatasaray’ın pas trafiği kesilirse eli kolu bağlanacaktı.  
Sistem tutmuştu belki ama verdiğimiz tek pozisyonla devre eşitlik ile sona erdi. İkinci yarının hemen başında Erdon, adeta İlhan Mansız’ın Dünya kupasında Senegal’e attığı altın gole nazire yaparcasına usta işi bir gol attı. Her ne kadar Abdülkerim’in pozisyonu daha çok penaltı koksa da, Karşılaşmada çalınan iki penaltı da bana göre penaltı değil onu öncelikle belirteyim. Fakat Galatasaray’a verilen penaltının oyundan koptukları bir anda verilmesi, Türkiye genelinde ligde kurtarılan neredeyse tüm müsabakalardaki penaltılarda benzer görüntüler varken kurtarılan penaltının tekrarı, 2.penaltıda ki ihlale rağmen golün geçerli sayılması, akabinde hocaya çıkan kırmızı kart skoru eşitliğe getirse de psikolojik üstünlüğü rakibe verdi. Abdülkerim’in pozisyonuna iki yönlü bakıyorum. Birinci yönü seri bir hareket ile Abdülkerim penaltıyı aldı. İkinci olarak eğer Galatasaray’a penaltı çalmasa bu pozisyona penaltı veremezdi. Kendi ile çelişkiye düşmeme adına verdiğini düşünüyorum.
Amir oyuna girdikten sonra defans arkasına atılan topların yanı sıra, pas trafiği ile oyuncuların ve topun sık sık kanat değiştirmelerini gördük. Artem oyuna girdikten sonra yapabileceği her şeyi yaptı. Golünü atması bir yana, defans oyuncularını varlığı ile tehdit ederek çıkmamalarını sağladı. Öte yandan skor avantajından sonra çok güzel top sakladı. Galatasaray belki 3 gol buldu bu karşılaşmada ama sahada onlar adına 3 gollük bir oyun yoktu. 
Sonuç olarak; Bir İstanbul takımını daha eli boş gönderdik. Transfer piyasası açıldı. Performans artan oyuncuları takımda tutup, yapılacak nokta transferler ile beklentimizin çok üstüne çıkabiliriz. Tabi kambur olan birkaç oyuncu var onlara da yol vermek gerekiyor. Devre arasına kadar zorluk derecesi yüksek kritik maçlara çıkacağız. İkinci yarı tüm takımlar için çok daha zorlu geçecek. İsmail Kartal’ın isyanlarında, Oyuncuların hırsında birlik beraberliği ve takımdaşlığı görmek zor olmasa gerek. Bu temel bir oturursa daha nice başarılar gelecektir…
Maçın Sözü;  Sen zafere inanırsan, o da sana inanır.