ZAFER BAZEN İLK BAZEN SON DARBEDE GELİR!
Vaktiyle Konya’nın kadim topraklarında yaşayan bir demirci ustası, yıllardır şekil vermeye çalıştığı demiri kızdırır, çeker vurur körükler… Ancak demiri tava getiremez. Çevresindeki eşi dostu arkadaşı boşa kürek çektiğini söyler! Fakat usta yılmadan sabır ve azimle devam eder. Her demirin, pes ettiği bir sıcaklık şekil aldığı bir darbe anı vardır diye düşünür.
Ta ki o darbeyi indirene kadar… Son darbeyle o demir beklenen formu alır. Usta emeğinin karşılığını alırken der ki: Zafer bazen son darbede gelir…
Konyaspor, Eyüp deplasmanına önceki sene yaşadığı olumsuzlukları silme adına, biraz da hırsla gidiyordu. Kendilerine inanan taraftar grubu ve İstanbul’da yaşayan bazı Konyasporlular da onları yalnız bırakmamıştı.
Aslında bu maçı demirci hikâyesiyle birleştirmem, bu maç özelinde iç içe olduğunu düşünmemdendi. Burada tahmin edeceğiniz üzere demirci Recep Uçar, son darbeyi sabırla bekleyip vurması gibi, maç boyunca sabırla bekleyip, anları değerlendirdi. Baskıyla rakibi bunalttı. Burada “demir” de Umut Nayir’den başkası değil. Attığı 2 gol Recep hocanın sıcak demire indirdiği güçlü hamleler diyebiliriz. Bardhi’nin golü ustanın sabırla beklediği ana darbe, Adil’in ki ise zaferin kesin formu şeklinde yorumlayabiliriz…
Burada Umut’a bir parantez açmak gerekirse Umut’un da artık beklenen patlamayı bu sezon yapacağını, tavına geldiği şekliyle de yorumlamak mümkün!
Geçelim maça; Ben yıllardır Konyaspor’u takip ederim. Böyle sansasyonel bir giriş, böyle etkileyici bir skor ile sezona başladığımızı görmedim. Özellikle ilk yarı kendimi şampiyonlar ligi maçı izler havasına bürüdüm. Barça’dan, Real’den bahsetmiyorum tabi ki… Hani Şampiyonlar Liginde mütevazı kadrosuyla iş yapan takımlar vardır ya aynı onlar gibi…
Alan daraltma, pas trafiği, hatlar üzerinde geçişler, hücum aksiyonları ne oluyor dedik hepimiz…
Ligimizde ilk haftalarda takımlar miskin oyunlar oynar. 3-5 hafta sonra takımın oturmasını bekleriz. Sonra son dakika bir fırsat transferi olur mu deriz! Beni şaşırtan, Konyaspor transferde de çok çok başarılı bir sezona başlıyor. Nokta atışı transferler! Az ama öz transferler…
Sezonun ilk haftası da olsa lider olarak giriş yaptığımız bir hafta hatırlamıyorum. Üstelik rakip öyle hafifsenecek bir takım da değildi. Bazı şeyleri konuşmak için, çok çok erken olsa da bu Konyaspor’un bu sezon lige renk katacağı aşikar. Melih İbrahimoğlu ve Bardhi sanki yıllardır beraber oynuyordu. Andzouana, Skubic’ten beri kanayan yaraya ilaç olacakmış gibi görünüyor. Guilerme bildiğimiz gibi, Umut çok başka! Konyaspor ana iskeleti koruyup küçük dokunuşlarla takım gibi takım mesajı verdi. Karşılaşmanın ilk yarısını mükemmel bir oyun, mükemmel bir skor. 2. yarı rölantide bir oyun ve son vuruş. Aslında böyle bir galibiyette eksik aranmaz ama benim gözüme ilk çarpan kanat özelliği olan, tercihen, siyahi atletik ve hızlı bir hücumcu olmuş olsa, çıkılacak kontralarla çok daha sansasyonel bir skor ortaya çıkabilirdi. Kanat varyasyonları, Konyaspor hem sağ hem de sol kanattan bu sezon lige damga vuracak gibi, daha ilk haftadan 3 kafa golü atması bunun en büyük göstergesidir. Ama Eyüp çok uzun bir takım sayılmaz mesela bu işi ligin ortalama olarak en uzun takımı Göztepe’ye yaparsanız. O zaman bu iş bitmiştir. Elinizde Umut gibi bir yan top canavarı varsa zaten maça artı ile başlarsınız. Zenginleştirilmiş kanatlar ve kanat bekleri ile bu sezon Umut’un sezonu olabilir. Şu da unutulmamalı, Eyüp teknik açıdan güçlü bir takım olsa da, fizik açıdan ligin altında bir takım, topsuz oyunda çok başarılı oldukları söylenemez. Benim merak ettiğim; Konyaspor sert defans yapan, kapanan takımlara karşı da bu oyunu oynayabilecek mi? Kapanan takımları açabilecek mi? Eğer bu sorunu çözecek planı ve varyasyonları varsa gerçekten çok keyifli bir sezon bizi bekliyor. Bahadır’a da bir parantez açmak gerekirse geçtiğimiz sezonu Iğdır’da kiralık olarak geçirdi. Konyaspor’a hazır geldi. Zaten daha önce Trabzon ve Ankaragücü gibi takımlardan kendisini tanıyorduk. İlk maçında bize kale emin ellerde mesajını verdi. Kırılma anlarında bir kaleci ne yapması gerekiyorsa onu yaptı.
Son olarak karşılaşmayı izleyenler arasında Montella da vardı. Umut ve Melih, Montella’nın kafasında şöyle kendisine bir yer etmiştir.
Maçın sözü: Kazanmak emektir, emek de yürektir.
