Kuşkusuz savaşlar, bu dünyadaki dahası insanlık tarihindeki en acımasız ve yıkıcı olaylardan biridir. Yıllar boyunca dünyanın dört bir yanında savaşlar, ölümlere, yıkımlara, göçlere ve acılara tanık oluyoruz. Ancak, İsrail’in mazlum Filistin halkına uyguladığı ve artık “soykırım” ile ifade edilebilecek bu zulmün tarihte eşi benzeri çok görülmemiştir zannımca.

Tarih boyunca savaşlar, milletleri ve toplumları tahrip etti. Nice yiğitler savaş meydanında bir hançerin, bir kılıç darbesinin, bir kör kurşunun, bir şarapnel parçasının ya da modern savaş ekipmanlarının açtığı ateşlerin kurbanı oldu. Nice sultanlar cenk meydanında vuruşurken toprağa düştü. Nice kaleler nice topraklar nice devletler savaş meydanında esir düştü, bağımsızlıklarını yitirdi.

Hayatları kaybeden, yaralanan veya evlerinden uzaklaştırılan insanlar için savaşlar elbette acı sonuçlar doğuruyor. Savaşların etkileri, yıkımları uzun yıllar devam eder ve savaştan çıkan bir toplumun yeniden ayağa kalkması çok ama çok uzun zaman alabilir. Peki o masum Filistinli, Gazzeli çocuklar bu travmaları nasıl atlatacak? Annelerini, babalarını, kardeşlerini, arkadaşlarını, evlerini barklarını, uzuvlarını, geleceklerini kaybediyorlar.

Zalimin zulmü en çok da çocukları etkiliyor. Savaşlar, ülkeleri, şehirleri yakıp yıktığı gibi, hayatları kararttığı gibi ekonomileri çökertiyor, çocukların eğitimini engelliyor ve insanlara acı bir yaşam bırakıyor.

Oysa barış herkes için en güzeli. Atatürk boşuna "yurtta sulh, cihanda sulh" dememiş. Savaşmayı en iyi bilen bir millete barışı önermemiş. Nasıl ki savaş da acılar, ölüm varsa barışta da hayat vardır. Zaten ülkemiz de bu yönde çok ciddi adımlar atıyor. Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan ve dış politikaya yön veren ateşelerimiz, devlet adamlarımız uluslararası barışın hakim olması için var güçleriyle mücadele ediyor. Bizim savaşımız barışı hakim kılmak için. İnsanlık adına, dünya barışına katkı sağlayan Reis-i Cumhurumuza minnettarız.