Ankara’nın sembollerinden biri olan Ankara Kalesi’nin tarihi, kent tarihi kadar eskidir. Galatların Ankara’ya yerleşmesi sırasında var olan ve Romalılar döneminde onarım gören kalenin ne zaman yapıldığı kesin olarak bilinmemektedir. İç ve dış kale olmak üzere iki kısımdan oluşan kalenin iç surları, 7. yüzyılda Bizanslılar tarafından inşa edilmiştir.

Bizans saldırıları sırasında tahribata uğramış ve 9. yüzyılda Bizanslılar tarafından yeniden onarılmıştır. Dış surların ne zaman eklendiği kesin olarak saptanamamıştır.

Malazgirt Savaşı’ndan iki yıl sonra Selçuklular bölgeye hâkim olmuşlardır. Bu dönemde kale onarılıp genişletilmiştir. Kurulduğu tepenin yanında akan Hatip Çayı, Bent Deresi’nden 110 metre yüksektedir.

Kalenin 20’den fazla kulesi vardır. Dış kale Ankara’yı bir yürek şeklinde çevirir. Dört katlı olan iç kale, kısmen Ankara Taşı’ndan kısmen de toplama taşlardan yapılmıştır. İç kalenin iki büyük kapısı olup birisi Dış Kapı diğeri ise Hisar Kapısı adını alır. Bu kapı üzerinde İlhanlılara ait bir kitabe bulunmaktadır. İç kale, yükseklikleri 14-16 metre arasında değişen beşgen şekilli 42 kuleden oluşur. Kuzeybatı kısmında Selçuklu hükümdarının yaptırdığı onarımları gösteren bir yazıt bulunmaktadır. Bugün kale içinde Osmanlı Ankara’sından kalan çok sayıda ev bulunmaktadır. Bunların bazıları onarılarak lokanta, dükkân vb. olarak kullanılmaktadır.