Ülkece belki de yarım asırdır sürekli ikiye bölünmüş durumdayız. Alevi-Sünni demişler bölmüşler, Türk-Kürt demişler ayırmışlar, sağcı-solcu demişler çatıştırmışlar. Bugün de çok farklı değiliz. Siyaset nedeniyle ülkemiz tamamen iki ayrı kutup olmuş durumda. Birimizin beyaz dediğine diğerimiz siyah diyor.

Bir ve beraber olduğumuz çok az enstantane var. Mesela bir milli maçta bir olabiliyoruz. Ya da bir şehit cenazesinde yüreği yanmayan, gözü dolmayan yoktur (vatan hainleri istisnadır elbette). Allah bir daha göstermesin ama deprem felaketinde hepimiz bir olduk. Kimlikler, inançlar, kişilikler, partiler, tutulan takımlar bir kenara kaldırıldı. Herkes tek vücut depremin acısını yaşadı, enkazlardan can kurtarmak için mücadele etti, yaraları sarmak adına seferber oldu.

Bu milleti bir arada tutan değerlerimizden birisi de 102. yılını kutladığımız İstiklal Marşı’dır. Ayağa kalkıp “korkma…” diye başladığımız zaman al bayrağın altında tek vücut olmayı başarıyoruz.

Dünyada hiçbir milletin böyle bir marşı yoktur. İstiklal Marşımız kan ile yazılmış, cesaret ile yoğrulmuş, iman ile vücut bulmuştur.

Mehmet Akif öyle bir durum içindeydi ki odasından hiç çıkmadan marşı kaleme aldı. Hatta Akif'in evine giden bir arkadaşı duvara kanla kazılmış bir mısra gördüğünden bahsetmiştir. Mehmet Akif gece gündüz demeden şanlı tarihimizi 10 kıtalık bir şiirle kaleme aldı. Mehmet Akif'in yazdığı İstiklal Marşı önce cepheye gönderildi, askerler arasında okundu. Askerlerin beğenisini toplayan şiir 17 Şubat 1921 tarihinde Hakimiyet-i Milliye ve Sebilürreşad gazetesinde yayımlandı. Yayınlanmasının üstünden on gün kadar geçtikten sonra Konya'da Öğüt gazetesinde de yer aldı.

Elemeyi geçen şiirler 12 Mart 1921 tarihinde meclis oturumunda tartışmaya açıldı. İstiklal Marşı Hamdullah Suphi Bey tarafından okundu. Zaten okunmasıyla sonraki şiirlerin dinlenmesine gerek duyulmadı. Meclis ayakta alkışlayıp, gözyaşları içinde dinledi.

İşte böyle sevgili okurlarım. Şanlı milletimiz hiçbir şeyi kolay kazanmadı. Bize miras bu topraklar kan ile can ile nice bedeller ödenerek kazandı. Bu yolda nice destanlar yazıldı. Allah bu millete bir daha ne esaret göstersin, ne de savaş. Ne de yeni bir marş yazmak durumunda kalmayalım. Bu vesile ile İstiklal Marşı’nın kabulünün 102. yıl dönümünü kutluyor, bu muhteşem eserin sahibi Mehmet Akif Ersoy’u rahmet ve minnet ile anıyorum.