Daniel Goleman ve Paul Ekman’a göre hayatımızın her alanında görülen “bilişsel empati (cognitive empathy)”, “duygusal empati (emotional empathy)” ve “empatik ilgi (empathic concern)” olmak üzere üç temel empati vardır.
Bilişsel Empati; dünyayı başkalarının gözleriyle görme yeteneğini ifade eder.
Duygusal Empati; etkileşimde bulunduğumuz kişinin duygularını fiziksel olarak hissettiğimiz empati türüdür.
“Empatik İlgi ise; insanları eyleme geçiren bir empati türüdür ve bir başkasının acısını azaltma çabalarımızın arkasındaki motivasyondur. Eğer bir kurumda yönetici iseniz, bu formatın işe yarayacağını söyleyebilirim. Tabii kî karşınızdakine ilgilendiğinizde hissettirmek, sosyal münasebetlerde özellikli kırılgan yapılı ise onun bu negatif duygulanım durumunu azaltacaktır.
İlk empati başlığı, samimi bir ilişki için gerekli olmakla birlikte, saf kişisel çıkarlar için de bir araç olabilir. Empatik ilgi ise bu iki empatiyi daha iyi bir amaç uğruna, insanların yararına, kullanmamıza yardımcı olur. Bir lider, çalışanlara onları desteklediğini, kendisine güvenebileceklerini, korkmadan risk alabileceklerini hissettirebiliyorsa empatik ilgi yönünden güçlüdür.
Empatik ilgi şefkatin temelini oluşturur ve diğer insanların refahını önemsememizi, ihtiyaç duyarlarsa onlara yardım etmek istememizi sağlayan önemli bir duygusal yetkinliktir.

Aslında empati (duygudaşlık) ben değil o olma seçeneğidir. Hayattaki bir olaya veya bir probleme paradigmal bir bakış açısıdır. Gerçi paradigma tabiri içinde biraz felsefi biraz sosyoloji ve birazda toplumsal bakış açıları ile ilgili bir değerler silsilesidir ve sosyolojik paradigmalarında ister istemez kendi bireysel bakış açılarımızı da etkisi altına aldığına inanmaktayım. Empatiyi de bu anlamda değerlendirmekteyim. Empatiyi bir tutum haline getirdiğimizde sosyal ilişkilerde bireysel olarak yapabileceğimiz birçok hatanın da önüne geçmiş oluruz. Empati sosyal ve bireysel olarak bir farkında olma ve rolleri bir yerde değiş tokuş etme halidir. Amaç rol değiştiğinde, karşınızdakinin hissettiklerini hissedebiliyorsanız ve bunu da bir tutum haline getirmişseniz siz gerçekten empati yapıyorsunuz demektir. Sağlıcakla kalın.