Konfor alanı insanın yerleşmiş alışkanlıklarından oluşan, çok riski sevmeyen, alışılmış tek düze hayatının dışına çıkmadığı, günlük rutinlerini yapageldiği bir yaşam tarzı şeklidir.

Zamanın birinde bir adam bir köye gider, amacı sade ve sakinlik arayan münzevi bir hayattır. Fakat köyde bir köpek devamlı ulumaktadır. Nedenini yakınlarına sorar, köylünün teki cevap verir. “Uluduğu yerde bir çivi var devamlı kendisini rahatsız ediyor ondan uluyor der.” Bizimki “eee o zaman yattığı yeri değiştirsin” der. Köylü cevap verir, “Eğer çivi dayanamayacağı şekilde kendisini rahatsız etseydi, çeker giderdi. Oysa ki yattığı yeri ve bu köyü o kadar çok seviyor ki burayı terk etmek istemiyor.”

İşte insanların belirli bir düzeyde tuttuğu yaşam olanı bu gibidir. Çivi ise bizim konfor alanımızdan çıkılmasını isteyen bir etken, iş bunun farkında olmak. Günlük değişmeyen rutin hayatımız da bir konfor alanıdır. Tek düze bir hayat. Sabah işe git, akşam eve gel, yemek ye yorgunluğunu atmak için uzan, televizyon seyret ve uyu sabah tekrar işe git. Hafta sonları da yapabilirsen ailenle bir yerlere git. Bu anlatmaya çalıştığımız konfor alanı içerisinde bir gelişme olmaz. Gelişme ne zaman olur? Bu konfor alanımızdan çıktığımız zaman... Eğer ben bu tek düze hayattan çıkıp, akşamları günde otuz sayfa kitap okumaya başladıysam; Akşam eve dönmeden önce iş çıkışı yarım saat tempolu yürüme ya başladıysam; Hafta sonları ailemle rutin vakit geçirmenin dışında herhangi bir sosyal aktivitenin içinde, örneğin bir sivil toplum kuruluşun bünyesinde aktif bir görev almaya başladıysam; Ben konfor alanımdan çıkıp aktif olarak kişisel gelişimimi başlatmaktayım demektir. Size bir örnek daha veriyim. Vaktinde birisi kedisini veterinere götürüyor. Kedi gayet sağlıklı, ama uyuşuk mıymıntı ve isteksiz bir hayatı var. Sahibi kedisine olağan üstü bakıyor. Yemesinden, içmesinden, onu yıkaması ve temizliğine kadar. Ama kedi uyuşuk ve miskin. Veteriner muayene ediyor bir şey bulamıyor. Sahibi peki kedim neden böyle diye? Veterinere sorduğunda, veteriner hafif tebessümle, “git bu kediyi pirelerin olduğu bir ortama at” diyor. Bu hikâyeden de kedi konfor alanından çıkarsa sahibinin istediği gibi olacak argümanı çıkabilir. Ki gerçektende öyledir.

Konfor alanından nasıl çıkarız? 1. Önce bir şeylerin farkına varmak, içe dönük bir öz eleştiri yapmak. Hayatta gelişmenin kendimiz ve başkaları için ne ifade ettiğini sorgulamak! Zira böyle düşünmek bile sizin konfor alanınızdan çıkmak için iyi bir başlangıç olabilir. 2. Niyet etmek. Karar vermek uygulamak tabi ki. 3. Plan yapmak, küçük hedefler koymak ve sonrasında amaçların doğrusunda hareket etmek. Mesela günlük otuz sayfa kitap okumak; Günde 30 dakika hafif egzersiz yapmak. Bunların planını yapıp görünür bir yere asmak ve her gün okumak. 4. Önceleri bir kırılma noktası olacak bu kırılma noktasından beynimiz alışılmış hayatımızın dışına çıkmak tabiî ki istemeyecektir. Bu konuda o kırılma noktasını fark edip biraz ısrarcı olursak mesela bir hedefe ulaşmayı ve neticesinde onu alışkanlık haline getirmek yaklaşık sadece yirmi gün civarını alır, bu eşik değeri geçmiş olursunuz. 4. Konfor alanımızdan çıktığımız an gelişmenin ve vücudumuza yaptığı sağlıklı değişimin farkına varmak ve bunun hazzını yaşamak ve yeni amaçlar için bunu motivasyon kaynağı olarak kullanmak.

Hadi gelin konfor alanımızdan çıkıp, bir şeyler yapmaya çalışalım! Ne dersiniz? Sağlıcakla kalın.