Saygıdeğer okurlarım;

Hayatımızın her anını paylaştığımız arkadaşlarımız ya da dostlarımız illaki yaşamımızın bir köşesinde yer almıştır. Çocuksun milim, milim büyüyorsun, belki hayatı yeni, yeni öğreniyorsun, yanındaki arkadaşınla en iyi dost en iyi yoldaş oluyorsun, birlikte oyunlar oynayıp, belki birlikte aynı okula, aynı liseye ya da aynı üniversiteye gidiyorsun. Çünkü onunla birlikte arkadaşlığı, dostluğu, sevinçleri, üzüntüleri, mutluluk duyduğun her anı hüzünlendiğin zamanları paylaşmayı öğreniyorsun.  Ah nerede o eski günler birlikte ne güzel oyunlar oynardık,  bir birimize türlü, türlü şakalar yapardık diyerek eski günleri yâd ettiğimiz arkadaşlarımız ya da dostlarımız.  Bunları anlatırken bile nasıl da gözümüzün önünde canlanıveriyor o eski çocukluk yıllarımız ya da o eski öğrencilik zamanlarımız ve o zaman diliminde bir birinden değerli ve de güzel dostluklarımız, arkadaşlıklarımız.

Peki, günümüzde kaldı mı artık eski günler ya da yıllar kadar değerli ve de güzel arkadaşlıklar, dostluklar? Bana kalırsa hayır kalmadı. Artık günümüzde eski günlerdeki kadar değerli ve de güzel arkadaşlıklar, dostluklar kalmadığı gibi belki de hatırlanmıyor artık bir mazi olarak kalan arkadaşlıklar. Peki, neden böyle oldu dersiniz. O eski günlerde değerli ve de güzel olan arkadaşlıklar şimdi niçin unutuldu, neden hatırlanmıyor? Bir mazi ya da bir anı olarak niçin hiç lisan bile edilmiyor hiç düşündünüz mü?  Hayatımızın merkezinde yer bulan teknoloji koşulları ve de yaygın kullanıma sahip sosyal medya ağları bizlere o eski günlerdeki kadar değerli ve de güzel dostlukları unutturdu desem şaşırmazsınız değil mi? Arkadaşın, dostun hal ve hatırının sadece teknoloji koşullarıyla sorulduğu arkadaşın ve de dostun keyfi âleminin sadece sosyal medyadan öğrenildiği artık yavaş, yavaş arkadaşlıkların ya da dostlukların kayıp olmaya yöneldiği zamanlar, desek haksız mıyım değerli okurlar? Şimdi birçoğumuza sorsak eski günlerdeki dostunu ya da arkadaşını en son zaman gördün desek belki de tarihîni, gününü bile hatırlamayacak, ya da hatırlayamayacak, ama eski günlerdeki dostunla, ya da arkadaşınla en son ne zaman telefonla konuştun ve en son sosyal medyadan ne zaman yazışmıştın ya da teknoloji koşullarıyla onu ne zaman görüntülü aramıştın diye sorsak belki hemen hatırlayacak!  Çünkü artık günümüzde teknoloji koşulları ve de yaygın sosyal medya ağları kullanımı var olduğu için artık günümüzde yüz yüze dost, arkadaş görüşmeleri hissedilir derece azaltılmıştır.  Tamam, teknoloji koşullarından faydalanalım ve hatta sosyal medyada arkadaşla ya da dostla yazışalım, teknoloji koşullarıyla kimi zaman onları görüntülü arayalım yeri geldiği zaman onları sık sık telefonla arayıp seslerinizde duyalım. Dostlukları sadece bu şekilde sınırlandırmayalım, mümkün olduğu müddetçe dost ve arkadaşlarımızı ziyaret edelim, onlarla yüz yüze sohbet edip, hasbihal edelim.  Dost ve arkadaşlarımızla teknoloji koşullarıyla, sosyal medyanın gölgesinde değil yüz yüze görüşerek arkadaşlıkların diri tutulmasına özen gösterelim. Geçtiğimiz 30 Temmuz günü arkadaşlık ve dostluk günü idi! Arkadaşlığın ve de dostluğun önemli olduğunu hatırlamanın, kadirşinas arkadaşlıkların ve de dostlukların her daim en kıymetli servetimiz olduğu asla unutulmamalıdır.

Hani hepimizin bildiği bir söz vardır; “Gülün güzeli baharda çiçek verendir, dostun güzeli vefası uzun sürendir!” diye.

İnsanın özeli hiç ummadık bir anda selam gönderendir! İşte bu güzel sözü hayatımızda örnek alacak olursak dostluklarımızı ya da arkadaşlıklarımızı her daim diri tutmak için hiç ummadık bir anda dostlarımızı ziyaret ediverelim. Hep söyler dururuz ya bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır diye işte bu güzel sözden de anlaşılacağı üzere kırk yıl hatırı olan dostlarımızı hiç bir zaman unutmayalım,onları  her daim hatırlayalım, mümkün olduğu müddetçe dost ve arkadaşlarımızdan uzak kalmayalım... Uzun lafın kısası, dostluklarımız ve de arkadaşlıklarımız hayat boyu hiç ama hiç unutmasın. Dostlar hep her daim baki kalsın...