Saygıdeğer Okurlarım,

Bilindiği üzere 3 Aralık, Dünya Engelliler Günü olarak kutlanmaktadır. Bu özel günde, engelli bireyler hatırlanmakta ve farkındalık oluşturulması adına çeşitli etkinlikler düzenlenmektedir. Engelli bireyler, bu etkinliklerde sergiledikleri yeteneklerle, "Başarı Engel Tanımaz" sözünü bir kez daha hayata geçirmektedirler.

Engelli bireylerimiz, pek çok alanda başarılar elde ederek kendi iç dünyalarındaki engelleri aşmaktadırlar. Kalemine güvenenler şiirler yazıyor, yeteneğine inananlar resimler yapıyor, sanat alanında gelişmeye devam ediyorlar. Sesine güvenenler ise güzel şarkılar söylüyor, şarkılar besteliyorlar. Kısacası, engelli bireylerimiz hedeflerine, azim ve gayretle ulaşabiliyorlar.

Eğitimde de pek çok başarıya imza atan engelli bireylerimiz, öğretmenlerinin desteği ve ailelerinin güveniyle üniversiteye kadar uzanan bir yolculuğu tamamlıyor ve hayal ettikleri mesleklerde görev alabiliyorlar. Sonuç olarak, başarı asla engel tanımaz.

Hayatta karşılaştığımız en büyük engel ise sevgisizliktir. Sevgi olduğu sürece, aramızdaki tüm engeller ortadan kalkar. Çünkü sevgiyi paylaşmak, insanları birbirine yaklaştırır ve engelleri ortadan kaldırır.

Peki, engelli bireylerimiz sağlıklı ve duyarlı vatandaşlardan ne tür bir tutum bekliyor? Bir başarıya imza attıklarında, "Bunu nasıl başardın?" gibi sorular yerine, başarılarını takdir edici sözler duymak istiyorlar. Aynı şekilde, onlara yönelik temennilerle mutluluklarını paylaşmak da onlar için oldukça anlamlıdır.

Sosyal yaşamda ise, engelli bireylerimizin sağlıklı ve duyarlı vatandaşlardan beklentileri farklıdır. Karşımızda bir engelli birey gördüğümüzde, uzun uzun bakmak ve geçmiş olsun demek yerine, onlarla sohbet etmek, hayata karşı bakış açılarını dinlemek ve hedeflerini, hayallerini öğrenip onlara destek olmak gerekir.