Konyaspor’un ligde kalmasının küçük çaplı bir mucize olacağını belirtmiştim.

Bu kadar kötü geçen sezonun ardından ligde kalmanın küçümsenecek bir yanı yok.

Bu durumlara nasıl düşüldüğünü ve hataları bir önceki yazımda dile getirdim.

Hatasıyla sevabıyla bitmek bilmez bir sezonun nihayet sonuna geliyoruz.

Her maçın ardından farklı duygulara büründüğümüz gerçek.

İşte Gaziantep deplasmanı sonrasındaki durumla, Başakşehir maçının ardındaki durumu kıyaslayın..

Hem sergilenen futbol, hem takım ruhu, hem de sonuç anlamında birbirinden çok farklı iki Konyaspor izledik.

3 gün önceki takımın o rezil oyununun ardından bu kadrodan ve teknik heyetten bir cacık olmaz diyebilirken, önceki gece daha az hata yapan ve doğru kadroyu sonunda bulan Bülent Korkmaz’ın ekibiyle eşi benzeri olmayan bir mutluluk yaşadık ve övgülerimizi ilettik.

Tam umutsuzluğun dört bir yanımızı sardığı ve beyaz bayrağı çekmek üzere olduğumuz anda geldi Başakşehir galibiyeti..

Şampiyonluğunu ilan edeceği Konya deplasmanında bozguna uğramış halde ayrılan Başakşehir, şampiyonluğunu bir hafta erteleye dursun, kupa finalinden sonra Başakşehir’e karşı ikinci muhteşem zaferimizi yaşadık.

Yeniden kendi göbeğimizi kendimizin keseceği bir sürece girdik.

Yapılan hesaplamalara göre, düşme hattındaki rakiplerin birbirleriyle oynayacakları maçlarda göz önüne alındığında Konyaspor’un kalan 2 maçtan asgari 3 puan alması bile ligde kalmamız için yeterli olacak gibi gözüküyor.

Belki de zirve yarışında büyük yara alan Trabzonspor karşısında deplasmanında alınacak galibiyetle işi son haftaya bırakmadan sonlandıracağız.

3 gün önce hak ettikleri için ağır şekilde eleştirdiğimiz futbolcuları bugünde mükemmele yakın oynadıkları ve bu şehri karanlıktan çıkardıkları için yürekten tebrik ediyorum.

İşte bizim aradığımız takım ve istediğimiz ruh bu..

Aynı oyun anlayışı ve disiplini ortaya koyabilirsek Trabzon deplasmanından da galibiyetle dönmemiz şaşırtıcı olmaz.