Şöyle iyi gidiyorduk.

İsmail Kartal sonrası yeni teknik patron İlhan Palut ile özlenen futbolu yavaş yavaşta olsa oynamaya başlarken, takım sonuç anlamında da bizleri tatmin ediyordu.

Fenerbahçe maçı için ise o büyü bozuldu diyebiliriz.

Elbette yenilginin başlıca etkeni maçın başında belirlenen taktik anlayışı oldu.

Fenerbahçe gibi müthiş silahları olan bir takıma karşı; ‘gel geriye yaslandım, atabilirsen at’ anlayışı maçı kaybetmemize neden oldu.

Tabi ki teknik ekibin taktiğine saygı duymak gerekli.

Fener’e topu verip hızlı ataklarla baskın yapma isteğindeydi İlhan Palut ama evdeki hesap çarşıya maalesef uymadı.

Bir çok oyuncu da performans olarak beklenen düzeye çıkamayınca kırık-dökük bir şekilde ilk 30 dakikayı izledik sadece..

Rakibin 2 farklı öne geçmesinden sonra ise beklenen Konyaspor’u ancak görebildik sahada..

Maç çevrilir miydi bilenmez ama o şansı yakaladığımız dakikalar çoktu.

2 golün hemen ardından Sekidika’nan hemen kale önünden yere çarptırarak vurduğu kafa Altay’ın bacaklarından dönerken topun bu maçta bizi sevmeyeceğinin ilk sinyalini almıştık aslında.

Sonrası Konyaspor yüklendi, bu kez Fenerbahçe kapandı.

Ahlar-vahlarla geçip giden koca maçı izlemek adeta işkenceye dönüştü.        

Ligin ilk yarısında yerle bir ettiğimiz sözde ligin büyüklerine rövanşları bir bir vermeye devam ediyoruz.

Önce ilk yarıda 4-1 yenildiğimiz Beşiktaş’a 70 dakika 10 kişi oynamasına rağmen yenilirken, önceki akşamda Kadıköy’de 2-0 ile bozguna uğrattığımız Fenerbahçe’ye kendi evimizde 3 farklı yenildik.

Tam 4 maçlık yenilmezlik serisi yakaladık ve nefeslendik derken, bu yenilgi ve alt sıralardaki takımların sürpriz galibiyetleriyle yeniden korkulu rüya dönemine girdik.

Düşme hattıyla aradaki fark 6 puan.

Kısacası bu takımlarla aradaki farkın 2-3 maçla kapanabileceği bir konumdayız.

Fener karşısındaki ilk 30 dakikalık oyun korkuturken, geride kalan 70 dakikadaki futbol ise umutlandırdı.

Ligin tamamlanmasına 13 maç daha var.

Çok uzun bir süreç..

Her şeyin biranda değişebileceği bir sürece giriyoruz.

Alt tarafın bu sıçrayışı, bizimde içimizde olduğumuz bir üst kulvarı iyiden iyiye rahatsız ediyor.

Umarım ligin sonlarına işi bırakmadan özelikle hedef gördüğümüz maçları en az kayıpla geçerek alt sıralarla bağımızı çok kısa süre içinde keseriz.

Aksi takdirde geçtiğimiz sezon yaşananları kaldıracak güç kimsede yok..