En son ne zaman sinemaya gittiniz? Ya da en son ne zaman bir sevdiğinizle iki kişilik bilet alıp sinema salonunda film keyfi yaptınız? Sanırım birçoğunuz benim gibi bu soruya kolaylıkla cevap veremez durumda. Ne yazık ki sinemadan hızla kopar olduk.

Biliyorum maliyetler arttı. Artık sinema bile lüks oldu ancak sinema bir kültürdür. Sinema büyülü bir dünyadır. Başka dünyalara açılan bir penceredir. En önemlisi sinema bir sanat dalıdır.

Renklerin, seslerin, oyunculukların ve hikayelerin bir araya geldiği o beyaz perde, sadece görsel olarak değil aynı zamanda izleyiciyi düşündürmesi, duygusal olarak etkilemesi ve belleklerimizde iz bırakmasıyla bambaşka bir olaydır.

Birçoğumuz ilk gittiğimiz sinema filmlerini, oyuncuları ya da hikayelerini unutmaz. Çünkü hem işitsel olarak hem de görsel olarak zihnimize kazınmış dahası duygusal açıdan desteklenmiştir. Bunun için filmleri kolay kolay unutmayız. Üzerinden yıllar geçse bile...

Mesela Yeşil Yol adlı filmi herkes bilir. Üç buçuk saatlik bu uzun yapımın bir dakikası bile insanı sıkmamış, her sahnesi konuşulup olay olmuş bir filmdir. Konu olarak da oyunculuk olarak da kolay kolay unutulmayacaktır.

Sinema aynı zamanda sosyalleşme, ruhen ve bedenen dinginleşme fırsatı da sunar. Arkadaşlarımızla sinema salonunda bulunduğumuz paylaşımlar çok kıymetlidir. Ailecek bir film izlemek, o karanlık salonda pür dikkat ekrana kilitlenmenin keyfi bambaşkadır.

Bunun için sinemadan kopmamalıyız. Her hafta gidemiyorsak ayda bir gidelim. Her ay gidemiyorsak iki ayda bir gidelim. Olmadı 6 ayda bir ya da en azından yılda bir kez olsun o güzel dünyanın kapısını arayalım.