Anadolu kulüpleri diye adlandırdığımız kulüpler, hele ki şehir takımıysa, her yıl büyük ümitlerle sezonu açarlar. Taklacı siyahi golcü, hızlı kanatlar geçmişinde bir yerlerde Premier lig veya lig 1 görmüşse oyuncu tercihlerde zirveye yazılır. Bir de futbolundan son vurgunu yapmak için veteran bir oyuncu ise tabiri caizse yönetimler, taraftarların gazını almak için hemen girişimlere başlar. İlk etapta imzalar atılırken herkes mutludur. İşler iyi gitmemeye başlayınca sıkıntılar büyür sonra bir gün alacaklarına karşılık sözleşmesini fesih edip sizi CAS’a şikayet edivermiştir. Sonrası malum transfer yasakları, borç batakları ve küme düşme belki de puan silme diye devam eder durur…

Konyaspor 2 yıl transfer yasağı aldığı dönemde zorunlu alt yapı oyuncularıyla, ‘küme düşmesinler yeter’ diyerek sezona başlayıp, beklentileri aşarlar, play-offta Kasımpaşa’ya kaybetseler de, bir sonra ki yıl şampiyon olarak amaca ulaşırlar. Zaten o yasak dönemi dışında da alt yapıdan neredeyse oyuncu çıkmamıştır.

Ancak transfer konusunda Mustafa Reşit Akçay dönemi dışında çok hatalar yapılmaz, Balkan ve İskandinav kültürü Konyaspor ile özdeşleşir. Konyaspor bir istikrar abidesi olarak oyuncuların mevcut bedellerini yükselterek yoluna devam eder… Fakat son dönemde şaşılacak şeyler olmaya devam eder, yapılan transferlerin büyük bölümü takıma faydalı ve çok fazla maliyeti olan oyuncular değildir. Üstelik bu oyuncular görev adamı dediğimiz ihtiyacı karşılar cinsten oyunculardır. Fakat nasıl oluyorsa, bir şekilde düşük bütçeyle takım başarılı olurken, Konyaspor’da oyuncuların hatta çalışanların bile parasını alamadığı dedikoduları çoğalmaktadır. Adeta batan geminin malları bunlar dercesine her gün bir oyuncunun başka bir takımla anlaştığı veya anlaşmak üzere olduğu haberlerini üzülerek okuyoruz.

Parasını alamadığı için ayrılacağı söylenen oyuncular ise Konyaspor’u kadro anlamında oldukça zayıflatır cinsten görünüyor. Sözleşmesindeki maddeyle oynaması gereken maça çıkamayan Çekici’nin opsiyonunu gitmekten yana kullanacağını zaten hepimiz tahmin ediyorduk. Ancak; geldiğinden beri tartışmasız ülkenin en iyi sol beki olan Guilherme ve özellikle bu yıl büyük gelişim gösteren Adil’in takımdan ayrılmak için gün saydığı konuşuluyor. Öte yandan Adil’in sosyal medya hesabından Konyaspor ile ilgili tüm fotoğrafları silmesi bu ihtimalleri güçlendiriyor. 6 aydır paralarını alamayan oyuncuların dedikoduları şöyle dursun, bazı gazeteci ağabeylerimiz sosyal medya hesaplarından kulüp çalışanlarının tazminatını dahi alamadan çıkarıldığı duyumunu paylaşalı birkaç gün oldu. Peki ama Rahmanovic, Cikalleshi, Serdar Gürler, Abdülkerim Bardakçı, Amir ve Bytyqi’den kazanılan paralara ne oldu? Bunun yanında yayın, sponsorluk, store, bilet, reklam ve puan gelirlerini düşününce içinden çıkılmaz bir durumda bulunuyoruz. Biz Pazuelo ve Moreno’nun bonservisi alınır mı hayallerine devam ederken, Diouf sessiz sedasız takımdan ayrıldı. Tabi ki bunlar gündemden çıkardığım varsayımlar olsa da durum an itibariyle pek parlak değil! Artık bir katarlı, Arap ya da Çinli takımı alacak mı yada sponsorluk anlaşması yapar mıyız diye bekleyip duracak gibiyiz. Bu sessizlik fırtınadan önceki sessizlik gibi duruyor. Yanılmayı o kadar çok istiyorum ki anlatamam. Bildiğim tek şey 20 takımlı sezonun oldukça zor geçeceği ve Konyaspor’u çok zor bir sezonun beklediği! Umalım ki o beklentiler karşılık bulsun.

Günün sözü; Boş insanlarla içi dolu hayaller kuramazsınız..