Son yılların en çekişmeli sezonunu geçiriyoruz.

Daha sezon başlamadan adları şampiyonluk yarışı içinde geçirilenlerin dışındaki takımların da bu yarışın içinde boy göstermesiyle keyfine doyulmayacak maçlar izliyoruz.

Son yıllarda zaten Anadolu ile bu 4 büyükler olarak nitelendirilen takımlar arasındaki farkın azaldığını görüyorduk.

Finansal fair-play sonrasında ise aradaki makas daha da kapanmaya başladı.

Finansal yapının dışında artık Anadolu takımları daha iyi transfer yapar hale geldiler.

Bu durumdan belki 4 büyük sempatizanları rahatsız oluyordur ama ligin seyir zevkinin artması adına bu durumdan ben memnunum.

İşte 8.hafta maçlarında bu durumun ispatı gibi bir maç izledik.

Ligde galibiyeti bulunmayan ve son sıraya demir atan Çaykur Rizespor, şampiyonluk kovalayan Galatasaray’ı 88’deki penaltıyı kaçırmasa devirecekti.

Yani demem o dur ki artık kolay maç dönemi Süper Lig için bitmiştir.

Hangi takımın, hangi hafta, ne yapacağını kestirmek artık mümkün değil.

Gelelim Konyaspor’a..

Sezona iyi başlayan ekibimiz son hatalarda tökezlemeye başlasa da serisini sürdürüyor.

Geçtiğimiz haftanın son 4 haftasında başlayan yenilmezlik serisi bu sezonun ilk 8 haftasında da sürerken, resmi maçlardaki yenilmezliğimiz 12 maça taşındı.

Geçtiğimiz hafta yazmış ve zorlu bir 4 maçlık periyodun içine girdiğimizi söylemiştim.

İşte ilk fireyi de Alanya karşısında verdik.

Fire verdik derken elbette bakış acısına göre değişir.

Maçın tamamı objektif olarak ele alırsanız 1 puan bence iyi sonuç.

Ancak özellikle 49’da gelen Alanyaspor golünün ardından sergilenen futbol ve kaçan fırsatlar 1 puana üzülmemize neden olur.

Önce Trabzonspor, ardından ise Kasımpaşa maçlarında skor üstünlüğünü koruyamayan Konyaspor, Alanyaspor maçında ise büyünün bozulmasına son anda izin vermeyerek milli araya; “Düşüş başladı mı?” sorularına muhatap olarak girmekten kurtulmuş oldu.

Bizim adımıza milli ara da tam zamanında geldi.

Umarım 10 günlük arayı en iyi şekilde değerlendirir ve oyunda daha güçlü olduğumuz kimliğe bürünürüz.