Ne yazık ki çağımızın vebası haline geldi. Herkesin, her evin, her ailenin en büyük sorunu oldu. Neden bahsettiğimi anlamışsınızdır; İnternet… Bugünkü konumuz internet ve internet bağımlılığı olacak.

Maalesef internet bağımlılığı, günümüzde giderek artan bir sorun haline geldi. Teknolojiyi, teknolojik gelişmeleri takip etmek, ondan yararlanmak çok iyi ancak bunun bir bağımlılık haline gelmesi üzücü, can sıkıcı hatta büyük bir problem…

Zaman hızlı akıyor, teknoloji ise zamandan daha hızlı gelişiyor. Günümüzün bu hızlı ve acayip noktalara ulaşmış teknolojik gelişmeleri, belki hayatımızı kolaylaştırıyor ama aynı zamanda yeni tür bağımlılıkların kapısını aralıyor. İnternette zamanın uyuşturucusu, yeni bir bağımlılık. Az ya da çok hepimiz internet bağımlısı olduk. Dağda bayırda internet çekmeyen bir yer olsun çıldırıyoruz! İnternet kotamız dolsun delleniyoruz. Wi-fi çekmesin şebekeye sövüyoruz!

Evet az ya da çok hepimiz internete, telefona, tablete, bilgisayara bağımlı ve mahkum bir hayat yaşar olduk. Akşamleyin evde ailecek otururken tv karşımızda herkesin elinde telefon, tablet kimi oyun oynuyor kimi sosyal medyada gezintiye çıkıyor. Çok acı ama en son telefonu interneti elimizden bırakıp ne zaman ailecek sohbet ettiğimizi bile unuttuk.

İnternet bağımlılığı, ciddi bir konu hatta profesyonel yardım gerektirebilecek kadar ciddi bir konu. Bağımlılık noktasında ele alınacak profesyonel destek ortada ancak bize düşen, çocuklarımızın bu çağın vebası olarak tanımladığımız bu illetin elinden nasıl kurtaracağımızın mücadelesini vermek. Peşinen söyleyeyim ilgi ve sevgiyle tüm bağımlıkların üstesinden geldiğimiz gibi zamanın şeytanı internetin pençesinden de kurtulabiliriz. Bir evde anne ve baba çocuklarıyla değil de Tiktok ile Facebook ile, Twitter ile ya da diğer sosyal medya kanallarıyla ilgilenirse çocuk da aileye özenecektir. Çocukların internetten aldığı haz çok fazla olduğu için onların bağımlılığı daha kolay olacaktır. Bugün elinden tablet, telefon düşürmeyen çocuklar var. Hatta bazen biz "nasıl bu kadar iyi kullanabiliyor" şaşırsak da aslında onlara en büyük kötülüğü yapıyoruz. Tıpkı sigara, alkol vermek gibi kendi elimizle 1-2 yaşındaki çocuklarımızın eline bağımlılık aracını tutuşturuveriyoruz. Ekrandan hep birlikte uzaklaşmayı becermeliyiz. Hatta gelin önce kendimizi düzeltelim sonra da çocuklarımıza ilgi ve sevgi gösterip onları çağın vebasının elinden kurtaralım. Yarın çok geç olabilir.