Hayat, zaman zaman karmaşık ve zorlayıcı hatta içinden çıkılmaz bir halde olabilir. Kısa yaşantımızda farklı sınavlara muhatap oluyoruz.

Kimi evladıyla, kimi parayla, kimi sağlıkla, kimi ailesiyle, kimi işiyle aşıyla, kimi zenginlikle, kimi makamla sınanıyor. Adı üstünde imtihan dünyası. Sınavlarla dolu günlerde, yeise düşmek, umutsuzluğa kapılmak veya teslim olmak belki de en kolaydır.

Hayat bazen, beklenmedik sürprizlerle karşımıza çıkıyor. Kayıplar, hayal kırıklıkları, başarısızlıklar, türlü türlü acı ve zorluklar. Hepsi insanlar için. Bizim için… Ancak bu zorluklar, hayatın kaçınılmaz bir parçası olduğunu bir an bile akıldan çıkartmamak gerekiyor.

Ne demiş Mevlana Celaleddin-i Rumi Hazretleri, “Umut, hiç bitmeyen bahar mevsimidir. İçine kar da yağar, fırtına da kopar ama çiçekler hep açar.”

İşte evrensel mesajlarıyla dünyaya barışı, umudu ve yaşam enerjisini aşılayan Mevlana’nın da dediği gibi her zorluğun arkasından yeni bir bahar gelecektir. Biz yeter ki içimizdeki umudu kaybetmeyelim.

Elbette zorluklar direncimizi kırabilir, içinden çıkmakta zorlanabiliriz hatta çok çok zayıf da düşebiliriz ama umut varsa bir çıkış yolu da vardır. Yeter ki inancımızı ve ümidimizi hiç yitirmeyelim.

Unutmayın umut, bir kapıdır. Bu kapı, zorlukların diğer tarafına geçmek için bir fırsattır bir yoldur. Umutsuzluk, kapıyı kapatır, umut ise bizi bu kapının ardındaki yeni ve güzel günlere yönlendirir.

Yine Mevlana Hazretleri’nden bir söz ile umudun ateşini yaktığımız bu yazıyı bitirelim:

“Kapı açılır, sen yeter ki vurmayı bil! Ne zaman? Bilemem! Yeter ki o kapıda durmayı bil!”

Zorluklara rağmen ümidini yitirmeyenlere selam olsun. Kamın sağlıcakla…