‘Ben dünyaya doğru yürümekle meşhurum.’

1944 yılında Söke'li bir polis memurunun altıncı çocuğu olarak Kayseri’de doğan, ilk ve orta öğrenimini Kastamonu, Çankırı ve Ankara’da yapan Özel şair; İsmet Özel…

Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde bir süre okuduktan sonra Hacettepe Üniversitesi’ne geçerek Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirmiştir. Devlet Konservatuarı’nda Fransızca okutmanı olarak çalışmıştır.

Ayrıca İstiklal Marşı Derneği kurucusudur. Kendisinden bahsederken şu ifadeleri kullanır: “Bir muamma olarak doğdum ve bir bilmece olarak öleceğim. İlk duyuşta insanın tuhafına gidebilecek bu sözleri caka satmak, kendimi cilalı göstermek maksadıyla söylemiyorum. Zaten cakaya, cilaya medar olacak derece havalı bir durumu işaret etmedim. Çünkü bir muamma olarak doğmak ve bilmece olarak ölmek benim şahsıma mahsus değildir. Evet, yalnız ben değil, her insan dahi tıpkı benim gibi bir muamma olarak doğar ve bir bilmece olarak ölür.”

Evet bu manası derinlerde saklı olan cümlelerin sahibi, yaşadığı her anı neredeyse satırlara dökebilen bir şair.

Özellikle sevilen en güzel yanlarından biri, şiirleri içerisindeki his yüklü kelimeleridir.

Bu sözler başta hayat ve insan üzerine olması ile beraber, aynı zamanda aşk ve sevgi üzerine de çok özel cümlelerdir.

1974’te Sezai Karakoç’un çıkarttığı Diriliş Dergisinde “Amentü“ şiirini yayınlayan Özel, uzun yıllar çeşitli gazetelerde köşe yazarlığı yaparak 2005’te "Türkiye Yazarlar Birliği" deneme ve üstün hizmet ödülünü kazandı. 9 şiir, 22 deneme, söyleşi, mektup ve 5 çeviri kitabına imza atmıştır.

“Benim masalımda üç önemli kelime var: Şair, Komünist ve Müslüman ifadesiyle, düşünce serencamının farklı dönemlerinde, farklı dünya görüşlerini benimsediğini ifade etmiştir.

1978 yılında yazarın teknik, medeniyet ve yabancılaşma kavramlarına yüklenilen anlamın netliğini sorguladığı ve kaleme aldığı ilk nesiri olan Üç Mesele (Teknik, Medeniyet, Yabancılaşma) ve 1984 yılında kaleme aldığı ve 1985 yılında Türkiye Yazarlar Birliği tarafından “Yılın Deneme Yazarı” ödülüne layık görüldüğü Taşları Yemek Yasak, ve kendi hayat hikâyesini kaleme aldığı Waldo Sen Neden Burada Değilsin en önemli düşünce kitaplarından bazılarıdır.

Özel, ile tanışmamız “Taşları Yemek Yasak” kitabı ile olmuştu.

Kitabın ismi ilgimi çektiği gibi okuyunca içeriği de beni etkilemişti. Direkt ilk sorum ‘nasıl yenebilir ki taş?’ olmuştu. Ve okuyunca farkına vardığım ise neredeyse insanoğlunun sürekli taş yediğiydi.

İsmet özel diyor ki; “İnsanın taş yemeye ihtiyacı yok diyorsun. Öyleyse şunu düşün: insanın ihtiyacı olandan fazlasını elinde tutması kendisi için taş gibidir. Bu yalnız mallar, servet, güç gibi nesnelerde geçerli değil. Merhamet, şefkat, tevazu gibi şeyler için de böyle. Bilgi için de böyle... Sana yaramıyorsa bırak başkasına yarasın. Sana yaramadığı halde sende olan hem senin hem başkasının aleyhinedir. Taşları yeme, taşları yemek yasak.”

Taşları yemek yasak kitabı kısa kısa yazılardan oluşan bir eser.

Bu kitabı okuduktan sonra anlamıştım ki okuyucular İsmet Özel’e ‘Özel İsmet’ demekte haklılarmış.

Gerçekten çok özel işler çıkaran ve her kitabında doğru noktaları bulan bir yazar.

“İnsanlar arasında taş yeme adeti yoktur, onlara yapmayacakları şeyi yapma demenin ne anlamı var? Ancak şuna dikkat et: İnsanlar arasında adet haline gelmiş öyle davranışlar, öyle alışkanlıklar var ki, bunlar insan için tıpkı taş yemek gibidir. Eğer zararı bakımından düşünürsen taş yemekten daha çok zarar veren şeylerdir bunlar. Bunlar taş yemek kadar budalaca, insanın öz aitliklerine yabancı tutum ve davranışlardır. Eğer insanlar acınacak haldeyse, insanlar arasında zulüm, haksızlık, merhametsizlik, yozlaşma ve ihanet hüküm sürüyorsa bunun sebebi; sanki taş yermişcesine yedikleri bunca nesneden, taş yemeye mümasil( benzeyen) tavırlarından doğmaktadır.”

“Eğer şimdiye kadar başımıza gelenler bize bir şey öğretmediyse, bundan sonra bildiklerimiz hiç işe yaramayacaktır.”