En büyük pişmanlığınız nedir?

Karşılığında hiçbir şart hiçbir zorunluluk olmasaydı neyi değiştirmek isterdiniz ve sonrasında ilk

yapacağınız şey ne olurdu?

Tekrar bu yaşınıza geldiğinizde şimdikinden farklı olur muydu hayatınız?

Bugünlerde bu sorular üzerine gidiyorum. Etrafımdaki insanların pişmanlıklarını soruyorum ve bir

anlığına da olsa o pişmanlıklar olmadan hayatlarının nasıl olacağının hayalini kurmalarını sağlıyorum.

Çünkü ilk aklımıza gelen pişmanlığımız hayatımızda en çok iz bırakan olay oluyor. Hayatlarımızda o

izler olmasaydı daha mı mutlu olurduk, nasıl değişirdi adımlarımız? Daha mı cesur olurduk, daha mı

çok güvenirdik kendimize?

Büyümemizi sağlayan şey, hatalarımızdır denir hep. Hatalarımız bir yandan bizi büyütürken bir diğer

yandan da içimizde ukte olarak yaşamaya devam ediyor. Bir yandan olmasaydı daha mutlu olurdum

hayalleri kurmaya devam ediyoruz ama eğer olmasaydı, değeri anlaşılmayacaktı bazı şeylerin.

Büyümek, geçen yıllardan çok tecrübe ile ilgili aslında.

En sonunda durup bu soruyu kendime sorduğumda, verecek bir cevabım yoktu. Çok fazla hatam

olmuştur belki ama eğer o hatalar olmasaydı, yaşadıklarının bu kadar bilincinde bir Kübra da

olmayacaktı. Korkmamız gereken şey hata yapmak değil, telafi edememek olmalı bence. Hatanın

sonucu ne olursa olsun, ben hata yaptığımı anladım, dediğimizde büyümüş oluyoruz, o zaman bir

yaşımıza daha giriyoruz.

İnsan unutkandır, bu bazı zamanlarda bize büyük bir ceza gibi gelirken aslında çoğu zaman

ödülümüzdür. Yaşadığımız acıları ilk gün olduğu gibi hatırlamaya devam etseydik asıl daha korkak,

daha çekingen, içine kapalı insanlar olurduk. Kaç kere ağlayabilir insan bir acıya, kaç gece uykusuz

kalabilir? Yaşadığınız şey ne kadar acı olursa olsun bir gün unutmaya mahkûmsunuzdur. Bir sabah

gelecek ve siz tekrar güneşin doğuşunu hayran hayran izlemeye devam edeceksinizdir.

Şimdi tekrar hatırlayın o pişmanlığınızı…

Ve teşekkür edin kendinize, en çok onun sayesinde büyüdünüz. Artık tekrar unutup kaldığınız yerden

devam edebilirsiniz hayata. Bu sefer belki de korkmadan hata yapmaktan…

Günaydın,

İyi öğlenler,

Huzurlu akşamlar…

Gününüzün hangi vaktine denk geldiysem o vakitte bir gülümseme bırakabilmek umuduyla bir

yazarca geçti buradan.