2022 yılının son günlerinde, her yıl olduğu gibi matbu 3 Aralık Dünya Engelli Günü söylemlerinde bir değişiklik beklemiyorum. Mikrofonlar ele alınacak, acıtasyonlar yapılacak, yanınızdayız, yarın biz de engelli olabiliriz, sevgiyle tüm engelleri aşarız... nidalarıyla son bulacak ve 4 Aralık gündemine geçilecek sıradan bir gün işte.

Geçtiğimiz 1 yıl boyunca kayda değer bir değişiklik, yeni bir adım atıldı mı? Benim hafızamda böyle bir bilgi yok, atladığım, unuttuğum varsa yorum kısmına yazarsanız sevinirim.

Elbette bundan 30 yıl öncesi ile kıyasladığımızda çok fazla yol alındığı bir gerçek, ancak neredeyse son 5 yıla bakıldığında bir duraklama dönemine girildiği de aşikar. Bahsettiğimiz dönem içerisinde neredeyse söylem, vaat dışında bir ilerleme göremedik.

Yıllar içinde geçerliliğini kaybetmemiş engelli problemlerine bir kaç örnek vermek gerekirse;

Engelli araç kullanma ehliyeti olan kişiden, halen engelli araç kullanabilir yazılı sağlık kurulu raporu isteniyor.

ÖTV muafiyetli engelli aracı alımında, neredeyse hiç bir anlamı olmayan yeniden değerleme formülü ile belirlenen rakamın piyasa şartlarıyla uyumsuz ve işlevi olmamasına rağmen ısrarla uygulanabilir bir metot tespit edilmemiş olması. Yaşadığımız son ekonomik krizin fiyatları kat be kat artırdığı 2022 ile birlikte zaten sembolik fiyatlarla karşılanan medikal cihazlara yapılan devlet ödemelerinin fıkra haline dönüşmesi.

Halen, engelli dostlarımızda dahil olmak üzere iyi niyetle de olsa bir çok kişinin, 3 Aralık Günü için bir bayrammışçasına kutlu olsun mesajları yayınlıyor olması. İş görebilir seviyedeki engelli kardeşlerimizin istihdam talep etmesi yerine, çeşitli engelli yardımları adı altında verilen haberlerle susması, susturulması.

Engelli sivil toplum örgütlerinin bir kısmının, halen engelliye odun, kömür, tekerlekli sandalye tedarikine aracılık ederek görevini yapmış olmanın vicdani rahatlığını taşıyor olması. Acı bir gerçek olarak bu örgütlerin taleplerini yetkili makamlara tek ve kuvvetli bir ses olarak duyurabilme şansına erişememiş olması.

Kamuda, sırf fiziksel engelli sebebiyle diğer tüm yeterliliklere sahip olmasına rağmen idareci sıfatı kazanan engelli sayılarının halen çok düşük seviyede kalması.

Ve sevgili dostlar, yıllar içinde geçerliliğini yitirmemiş daha pek çok problem sayarak, sadece üst başlıklarını sıraladığınız yukarıdaki konularda bile fazlasıyla alt başlık ve detay mevcut.

Hali hazırda yapılmakta olan engelli yardımlarına hak kazanmakta ayrıca bir mücadele kabiliyeti gerekmekte.

Şöyle ki; engelliye çeşitli isimler altında yapılan nakdi yardımlarda engellilerin 1 ay hak edip, şartları değişmeden ertesi ay bu listeden çıkması gibi, bir başka örnek piyasada en ucuzu 5000 TL’den başlayan bir tekerlekli sandalyeye, devlet yardımı olan 1320 TL’lik ödemeyi almak için verilecek mücadele, tekrar yürümeye çalışmakla eş değer. Oysa, art niyetli engelli ve suistimal eden engelsiz engelli aç gözlü medikalci, mesleğini kötüye kullanan sağlık personeline uygulanacak sıkı bir denetim ve yaptırımlarla gerçek hak sahibi engellinin işini kolay kılmak bu çağda çok zor olmasa gerek.

Galiba engellilerin raporlarında "hastalığı süreklidir" ibaresinin, yanlış algılanarak sorumlularca problemlerin çözümüne uyarlanmasının, bu yıl son bulması 2022 yılı 3 Aralık'ın da engellilerin fark edilmesi ümidiyle...

Kalın sağlıcakla.