Ben geldim, bu hafta çayımı sizin ikram etmenizi umarak köşenize oturup birkaç paragraf konuştuktan sonra gitmeyi planlıyorum. Ekrandan çıkıp evlerinize, iş yerlerinize ziyarete geliyorum. Çaylar sizden, sohbeti benden olsun…

Son zamanlarda fark ettiğim bir şey var. Bu zamana kadar kurduğum tüm hayalleri kendimden o kadar uzağa yerleştirmişim ki, emek vermeye başlayıp ilerlediğim zaman kat ettiğim yol az bile olsa kendime şaşırıyordum. Şu an yaşadığım hayat kendi hayallerime çok yakın değil belki ama emek veriyor olmak hayal etmenin en güzel enerjisi. Bazen insanın en çok ihtiyaç duyduğu şey başarmaya yakın olduğunu hissetmek oluyor.

Bir hedefiniz olduğu zaman yürümeniz gereken yollar, tırnaklarınızla kazıyarak aşmanız gereken zorluklar oluşuyor. Bir öğretmenin meslek aşkıyla ilerleyebilmek adına verdiği emeği anlatayım size. Bir yerde kurs açma kararı aldıktan sonra sesini duyurabilmek ve çocuklara ulaşabilmek için okul çıkışlarında kendi kursunu tanıttı haftalarca. Dersi açabilmek için her açıdan geçmesi gereken ufak bir sınır vardı. İlk ders kayıtlarında bu sınırı aşamamış ama vazgeçmeden dersini açmıştı yine de. Okul çıkışlarında dersini tanıtabilmek amacıyla kendi hazırladığı broşürleri dağıtmaya devam etti. Birkaç hafta sonra 2. ders kayıtları başladı ve tarihte görülmeyen bir rekora imza atıldı. 300 öğrenci kaydı alındı sadece 1 haftada.  Sonrasında branşı akla geldiği zaman hatırlanan ilk isimlerden birisi oldu. Türkiye çapında başarılara imza atıldı. Ve her öğrencisi onun yolunda onu örnek alarak devam etti. Şimdi tanıdığım birkaç minik emin adımlarla büyümeye devam ediyor. Ve sonunda başarı gelmese bile inat etmeye devam eden, asıl başarının azim olduğuna beni inandıran çok öğrencisiyle sohbetim olmuştur.

Hayatta hepimizin bir ışığı, bir yol göstereni hatta bazen ne yapması gerektiğini anlatan bir güneşi olmuştur. Bu yola girmeye karar verdiğim zaman geç bile kaldın diyerek, beni destekleyen çok güzel bir çevrem ve her hafta yazılarımı benden habersiz paylaşan, soran, okuyan hatta okutan sevdiklerim var. “Vefa” sadece tanım olarak bilinen, gerçek hayata geçirmek söz konusu olduğu zaman herkesi zorlayan bir kavram olmuştur. Hayatımda bunun ne olduğunu bilerek birbirimize tutunduğumuz çok insan var. Ve her gün yatmadan önce tek tek şükrediyorum hepsi için. Belki de bende tüm şansımı burada kullanmışımdır.

Hayatın hepinize hiç beklemediğiniz yerden gülümsemesini diliyorum, asıl başarı vazgeçmeden çalışmaya devam etmekte saklı. Umarım yıllar sonra kendimizi gördüğümüz yerden şimdiki halimize göz kırpıyor oluruz. Ben bir yılı geride bıraktığım zamanlarda ajandama bu yıl içerisinde yapmam gerekenler listesi yapıp, sene sonunda başarıp başaramadığıma bakıyorum. 2020 zor bir yıl olsa da benim yapılacaklar listem tamamlanmıştı. Darısı 2021 sonuna…

Misafirliğin kısası makbul derler, ben giderken size minik vedamı bırakıyorum.

Günaydın,

Huzurlu öğlenler,

Mutlu akşamlar.

Gününüzün hangi vaktinize denk geldiysem o vakitte bir gülümseme bırakabilmek umuduyla diğer salıya kadar kendinize iyi bakın…