Çocuk fiziksel, bilişsel, ruhsal alanlarında aktif gelişim gösterirken dikkatimizi çeken durumlar ya da davranışlar olabilir. Bu durumların ya da davranışların normal olup olmadığını düşünürüz. Sizi şüphelendiren bir durum ya da davranış var ise öncelikle gözlem yapmalısınız ve yanıtları derlemelisiniz. Davranışların sürekliliği, sıklığı, şekli ve sonucu önemlidir.

-Davranışı ne zaman yapıyor?

-Nasıl hissettiğinde yapıyor?

-Davranış sırasında kontrol etmeye çalıştığı duygu var mı?

-Davranış sonrasında kendini nasıl hissediyor?

-Bu davranışa neden olan unsurlar var mıydı?

-Davranışı hangi sıklıkla yapıyor?

-Davranışı ne zamandan beri yapıyor?

-Davranış öncesinde hayatınızda ne gibi değişiklikler oldu?

Bu soruların cevabı sizlere teşhis kondurmaz lakin uzmanına danışmanız gerektiği zaman konu hakkında çok yardımcı olur.

Peki ya çocuğumuz küstüm derse?

Çocuklar genellikle 2-4 yaş arasında “küstüm” kelimesinsi sıklıkla kullanır. Beklentilerine yanıt alamadığında “küstüm anne, küstüm baba” şeklinde duygularını ifade ederler. Eğer anne/baba “küsersen küs bende sana küstüm” gibi bir ifade kullanırsa, çocuk demek ki hoşlanmadığım bir durum karşısında küsebilirim. Sorunlarımı bu şekilde çözebilirim diye düşünmeye başlar. Halbuki o an “sanırım bir şeye kızdın, ne olduğunu bana söylersen sana yardımcı olabilirim” desek çocuk konuşarak problemlerin çözümleneceğini düşünür ve sağlıklı iletişimin temelleri atılır.