Merhaba “Yedisinde neyse yetmişinde odur” cümlesini çok duymuşsunuzdur. Bu cümlenin karşılığı, insanlarda kişiliğinbüyük bir oranının 0-6 yaş arasında tamamlanmasıdır. Kişiliği etkileyen en önemli olgu ise anneyle olan bağlanmalardır.

Bebeklikler, birey olduklarını anlamaya başladığı dönemlerde özerkleşmeye, keşfetmeye, çözümlemeye ve anlamlandırmaya başlar. Bebek, bu dönemde ya anneden ayrılır ya da daha çok bağlanmak ister. Eğer anne paniklerse, “Eyvah çocuğum beni reddediyor!” ya da “Eyvah bana hep bağımlı kalacak.” diye düşünürse bebeğin bağımsızlaşmasına engel olabilir. Bu durum bebekte kaygıya neden olabilir.

Bilinmelidir ki çocuklar bütün dönemlerde anneyi her zaman bıraktığı gibi bulmak ister. Anneyi bıraktığı gibi bulamazsa o dönemi sağlıklı atlatamayabilir. Süreçleri sağlıklı tamamlayabilmek için çocuğun isteklerine kulak verilmeli ve keşfetmesine engel olunmamalıdır. Bu davranış şekli güvenli bağlanmayı besler.

Bilinçli bir şekilde bebeğimizin dünyayı anlamaya çalıştığı zamanlarda ona sonsuz kucak, sevgi ve anlayış̧ gösterelim. 

“Yaramazlık yapıyor.” ya da “Beni üzmek için yapıyor.” gibi cümleler kurmayalım. Hiçbir çocuk bu denli düşünceler içinde olmaz. Tek amaçları keşfetmek, denemek, anlamak, çözümlemektir.

Süreçlerinde çocuklarımızın sabırla yanında olalım, koşulsuz sevgi ile sağlıklı bir şekilde tamamlamalarını sağlayalım. 

Sevgilerimle