Öğrencilerin kronoslarını, kairoslara çevirebilecek eğitmenlere duyulan ihtiyaç bu devirde daha da elzem bir hal almış durumda...

İnsanoğlu;  ya öğrenen, ya öğreten, ya da bunları seven olmuş, aksi durumlar hayatını yaşanmaz hale getirmiştir. Hangi kuşak olarak tanımlanırsa tanımlansın öğrencilerimizin çalışma alışkanlıklarını etkileyen durumlar geçmişte olduğu gibi gelecekte de olacaktır. Bu yazımızda Öğrenme Engelleri, bazı öğretmen davranışlarının öğrenciler üzerindeki etkilerine değineceğiz.

Bir öğrencinin öğrenme başarısı  %50 genetik sonucu, Ailesi, sosyoekonomik düzey %5-10, , okul, akran grubu öğretmen %30, %10 diğer faktörlerdir.

Öğrencilerin öğrenmesini engelleyen ve yeter derecede öğrenememelerine sebep olan en önemli etmen, onların temel yaşantılarındaki yetersizliklerdir. Bu durum ilkokulun birinci sınıfından üniversitenin son sınıfına kadar önemli bir neden olarak ortaya çıkmaktadır. Yeterli öğrenmeye neden olan bu temel yaşantıları dört alanda toplayabiliriz. Bunlar:

1-Yeterli bir okuma becerisine sahip olamamak.

2-Derslerin gerektirdiği bilgi ve becerilere sahip olamamak.

3-Çalışma planı yapmada, çalışmayı düzenlemede, çalışacak konunun üzerinde düşünmenin yoğunlaştırılmasında yeterli olamamak.

4-Çalışılacak konuda bilgi toplama, kitaplıktan ve kaynaktan yararlanmada yeterli olamamak.

Öğretmeni diğer mesleklerden ayıran fark:

Okulla dünya arasında köprü kurmak, gençlikle yetişkinlik arasında köprü kurmaktır.

Geçmişte Cizvit eğitim sisteminin en üstün yanı yapmış oldukları planlamaların kusursuzluğu olmakla birlikte başarı için bu günümüzde de olduğu gibi tek başına yeterli değildi. 400 milyon Çinliyi Hristiyanlaştırmak için CİZVİTLER,  Çine yalnızca 10 rahip gönderdiler. Bunların başarılarının sırrı neydi? İnsanlarda hayranlık Uyandırmak ve kendilerinden bir şey öğrenmeye istekli hale getirmekti.

Başka bir insanın yaşamına müdahale etmek ciddi bir iştir…

Eğitim keyif alındığı ve sevildiği ölçüde başarılı olacağına göre ve bu durum hem öğretmen hem de öğrenci açısından önem arz eden bir konu olmakla birlikte bu yazımızda öğretmen davranışlarının öğrenci üzerindeki etkilerine ve oluşması muhtemele istenmeyen öğrenci davranışlarına kısaca bir göz atalım.

ÖĞRENCİDEN KAÇIRAN - ÖĞRENCİYE YAKLAŞTIRAN SEBEPLER

ÖĞRETMEN DAVRANIŞLARININ NEDEN OLDUĞU İSTENMEYEN ÖĞRENCİ DAVRANIŞLARI

Ergün,Mustafa/Ali Özdaş. Öğretim ilke ve Yöntemleri, İstanbul 1997

Günün birinde birkaç kişi Nasreddin Hoca'nın yanına gelir ve

"Hocam, senin çok değerli ve hatta ulu bir kişi olduğun söyleniyor. Sen ne diyorsun bu duruma?" derler.

Hoca biraz düşünür ve nihayetinde "doğrudur" der.  Bunu duyanlar hemen işin aslının ne olduğu görmek isterler.

"Hocam, o halde senin muhakkak bir kerametin vardır. Bize bir şeyler göster, bizde inanalım." derler.

Hoca, işlerin sarpa sardığını anlar ama bir şeyler yapmak zorundadır. Karşısındaki büyük çınar ağacına seslenerek:

"Ey koca çınar, derhal yanıma gel." der. Ancak beklenildiği gibi çınar hareket etmez. Hoca ayağa kalkar ve hızlı adımlarla çınar ağacının yanına gider.

Hocanın merakla ne yaptığını izleyenler: " Hocam ağaç gelmedi. Sen onun yanına gittin." derler.

Hocanın cevabı ise kıssadan hisse niteliğindedir.

"Bizde kibir olmaz. O gelmezse biz gideriz."

Yanlışların düzeltilmesi, düşüncelerin doğru yönde oluşturulmasıyla mümkündür.

Eğitim keyif alındığı ve sevildiği ölçüde başarılı olacağına göre, mutluluğun temelinde de sevgi, saygı, başarı ve bunları kaybetmeme durumları yani sürekli bir mücadele varsa, bu mücadelede öğretmen, öğrenci ve eğitim paydaşlarımızın kaybına göz yumamaz, geleceğimizi ipotek altına almaya çalışacakların bu durumdan kazanç sağlamasına da asla müsaade edemeyiz.

Bilinen bir gerçektir ki; öğrenciler kusursuz olmaya çalışan öğretmenlere katlanamazlar.  Öğretmek, öğrenmeye teşvik etmektir.  Nasreddin Hoca hikâyesinde olduğu gibi; anlatılacak şeyleri canlı yapmak, hatırlanacak şekilde yapmak, İhtiyaçlarla ilgili şekilde yapmak günümüz eğitimcilerin öğrencileri kendilerine yakın tutmak için yapması gereken önemli uygulamalardan bir kaçıdır.

Öğrettiği konulara sevgi ve ilgi duyan, mesleğinin adamı olan, ele aldığı konuları ilginç kılan, konuları hakkında yeni şeyle öğrenen, öğrencilerini seven, kendi alanında otorite duygusu verebilen, alanında uzman, yönetici ve rehberlik yönü güçlü öğretmenlere ihtiyaç günümüzde daha da artmış şekilde hissedilmektedir.

Dijital çağda öğrencilerimizin kalpleri işgal altına alınmak istenmektedir. Onları kurtarmak için yapılacak ilk iş gönül terbiyesi ve yürek ahlakını içine alan bir merhamet eğitimi konusunda da tüm eğitim paydaşlarının üzerine düşen sorumluluklarını yerine getirmesi önem arz etmektedir.

Yenilikçi, güçlü çalışma motivasyonuna sahip, iletişim, sosyal medya, dijital okuryazarlık, becerileri gelişmiş, liderlik vasıflarıyla donatılmış öğretmenlerimiz öğrenciyi kendinden kaçıran değil yaklaştıran etkenleri ve yapmış olduğu davranışın oluşturacağı istenmeyen öğrenci davranışlarını önceden bilir ve ona göre çalışmalarını sürdüreceklerdir.

Sonuç olarak;

‘’Bu çocukların hepsinin kaderinde bizimkinden daha önemli birer yaşam yazılı.  Ümit edebileceğimizin en iyisi bir gün bizleri sevgi ve şükranla anmaları…’’

(Empati-L.Kuehl sayfa 206)