Bir de şimdiki aklımız…

İçerisinde hasret taşır bu cümle. Ne kadar özlem varsa bu cümleyle gelir kulaklarımıza. Özellikle bu bayram hepsinden daha buruk geçecek hepimiz için.

El öpmelerimiz, kapı kapı gezip şeker toplama heyecanlarımız uzakta kalacak. Yıl boyu başımızı kaldırmadığımız işlerimizden, derslerimizden 1 hafta da olsa uzak kalabilmek için gün sayıyorken bulunduğumuz zamanda kendi içimize dönmek hepimiz için tek ve mecburi çözüm yolu.

Bazen uzak kalmak en büyük derstir bizim için. Ulaşması zor olduğu zaman değerini daha çok anlarız hep. Derler ya “İnsan elinde olanın kıymetini anlamaz.” Belki de bu kadar çok evde kalmak bize büyük dersler verecek. En kısa zamanda normale dönmeyi beklerken bu kendimizle kaldığımız zaman içinde doğru kararlar vererek ilerlemeyi öğrenmemiz lazım.

Ve bu bayramda ellerinden öpemesek de yalnız hissettirmemek adına tüm büyükleri arama vakti. Her zaman “acaba ben yaşlanınca nasıl olacağım” diye düşünen birisi olarak ardımızdan gelen kuşağa asıl değerlerimizi anlatmak, empati kurmayı öğretmek kurtaracak bizi.

Ve hepinize iyi bayramlar dilerken bu yıl şekerleri evdeki odaları gezerek toplamayı öneriyorum.

Günaydın,

İyi öğlenler,

Hayırlı akşamlar…

Gününüzün hangi vaktine denk geldiysem o vakitte bir gülümseme bırakabilmek umuduyla bir yazarca geçti buradan.