Biraz geçmişe gitmeye ne dersiniz. Hadi hep beraber bir gidip, sandıklarımızı karıştırıp tekrar günümüze gelelim. O güzel el becerilerinizi, göz zevklerinizi biraz olsun gündemimize taşıyalım.

Birbirinden kıymetli el örgüsü kazaklar, hırkalar… Her bir aşamasında bin bir emekle dikilen, giymelere kıyamadığınız gömlekler, elbiseler nerelerde? Umarım atıl bir durumda sandık diplerinde falan kalmamıştır. Çok üzülüyorum, emek verilen, zaman harcanan, göz nuru dökülen nadide parçaların kıyıya kenara atılıp, bir zaman sonra da tahta bezi yapılmasına…

Fellik fellik o mağaza senin, bu mağaza benim geziyorum da üzerime uygun, içime sinen bir tane kıyafet bulamıyorum. Ya kolu uzun boyu kısa, ya beli bol paçası dar tuhaf ve orantısız dikilmiş pantolonlar… İnanın sıradan, gündelik üzerime giyip çıkacağım gelişigüzel bir şeyler dahi bulamıyorum. Bulabilene, yakıştırıp giyene de aşk olsun diyorum.

Bu yıl yakın çevremden sevdiğim birkaç kişi Konya Büyükşehir Belediyesi’nin KOMEK kurslarına gittiler.

Dikiş, iğne oyası, örgü gibi el becerisi gerektiren bölümlere... Sıfırdan başlayıp, birkaç ay içerisinde öyle ürünler çıkardılar ki usta terzilere taş çıkarırcasına. Elbiseler, pantolonlar, sweatshirtler…

Hayretler içerisinde bakakaldım. Ne yalan söyleyeyim, dikiş makinesine hiç oturmamış biri olarak hafif kıskanmış olabilirim. Çok da kötü durumda değilim, kendime de haksızlık etmeyim şimdi. İyi kötü pantolon paçası katlarım, sökük, düğme gibi durum kurtaran şeyleri elde dikerim.

Siz de benim gibi aradığınızı bulamamaktan yakınanlardansanız. Bir iki hamle ile çözüm üretebiliriz bence. Mesela, mağazadan kendinizin 3 yumak alıp örebileceği bir kazağa 300,00 – 400,00 TL vereceğinize, ipler de çok ucuz değil ama yine de 75,00 TL’ye mal edebilirsiniz. Devir ekonomi devri… Enini boyunu da gönlünüze göre yapabilirsiniz. Çeşit çeşit, rengarenk öyle güzel ipler var ki.

Eskiden model saklama vardı. Evde gizlice örülürdü örgüler. Aynısından başkasında da olmasın diye. Başka bir oturmaya ya da komşuya falan gidilince de herkesin bildiği modelde bir elişi götürülürdü. Şimdi kimseden örnek istemeye de gerek yok. KOMEK’lere, kurslara gidecek durumda da değilseniz, her şeyin detaylı anlatımlı videoları var. İnterneti bu yönde verimli kullanabilirsiniz mesela…

Örgü beynimizi, elimizi, gözümüzü çalıştıracağımız bir yöntem. Sağlık açısından da oldukça faydalı bir etkinlik. Yani; basit örgü modellerinde genellikle aynı ilmekler tekrar tekrar atılınca kas belleğinizi kullanabilir, eklem ve kaslarınız hareket ettiği için eklem iltihaplanması gibi hastalıklardan da korunabilirsiniz. Ritmik, tekrarlanan ve rahatlatıcı bu hareketler zihniniz ve bedeniniz üzerinde meditasyon etkisine sahipmiş. Yaaaa bir örgü deyip geçmeyin! Nelere kadirmiş meğer!

Bizim dönemimizde okullarda el sanatları dersi olurdu. Değişik birkaç farklı şekilde dikiş tekniği, ilik açmayı, düğme dikmeyi falan gösterirlerdi. Kız erkek ayırt etmeden. En azından iğneden iplik geçirmesini öğrenmiştik. Şimdi okullarda yok sanırım böyle aktiviteler ya da buna benzer dersler. Ama ABD'de örgü örmenin öğrenciler üzerindeki yararlarını keşfeden özel eğitimciler, birinci sınıfların müfredatına örgü dersini eklemişler. Örgü örmek; matematiksel beceri, konsantrasyon ve beyin-el koordinasyonunu artırdığı için, öğrencilerin örgü örmeyi öğrendikten sonra yeni konular öğrenmeye daha açık olduklarını gözlemlemişler.

Bilmiyorum diye bir şey yok. Aşama aşama yol kat edebilirsiniz. Sonunda da kendi ödülünüzü kendiniz çıkarmış ve giymiş oluyorsunuz. Bunun mutluluğu bile yeter insana. Öğrenmenin yaşı yok.